|
DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa
ovul : cellula feme e fecondabla dels animals.
ovulacion : produccion dels ovuls per l’ovari.
ovular, -a : relatiu, -iva als ovuls. Fecondacion ovulara.
ovulifèr, -a : que fa d’ovuls.
oxacid : acid que conten d’oxigèn.
oxid : resulta de la combinason d’un còrs amb l’oxigèn.
oxidabilitat : inconvenient o qualitat de çò oxidable.
oxidable, -a : que se pòt oxidar.
oxidacion : accion o resulta d’oxidar o de s’oxidar.
oxidant, -a : qu’oxida.
oxidar (v. tr.) : far passar quicòm a l’estat d’oxid.
oxidar (s’) : passar a l’estat d’oxid.
oxidasa : enzim que fixa l’oxigèn.
oxigèn : còrs simple que, de cinc parts una, dintra dins la composicion de l’aire atmosferic e que forma la partida respirabla de l’atmosfèra.
oxigenacion : accion o resulta d’oxigenar.
oxigenar (v. tr.) : combinar un còrs amb l’oxigèn.
oxigenar (s’) : respirar lo bon aire.
oxigenat, -ada : que conten d’oxigèn. D’aiga oxigenada.
oximoron (figura d’estil) : raprochament de dos tèrmes que semblan contradictòris. Un silenci eloquent.
oxitocina : ormona qu’estimula la secrecion del lach.
oxiton : qu’a l’accent tonic sus la finala.
ozòn (m.) : varietat allotropica de l’oxygèn.
ozonizacion : transformacion en ozòn.
ozonizar (v. tr.) : transformar l’oxigèn en ozòn.
ozonomètre : aparelh d’ozonometria.
ozonometria : dosatge de l’ozòn dins l’oxigèn o dins l’aire.
|
|