DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

comb, -a (adj.) :

corb, a. R. II, 447.

comba :

depression mai o mens prigonda e mai o mens planièira en terren de montanha. Del gallés CUMBA.

combada :

espandi d’una comba ; ronflada de vent.

combaire, -a :

paraire, -a.

combaissa :

caplèva ; capleveta.

combal :

espandi d’una comba.

combal, -a :

relatiu, -iva a una comba. (L. 85)

combalàs :

comba granda.

combar (v. tr.) :

parar / parairar (cachar, somsir, pompir, caucar... las estòfas)

combat :

accion de se batre. La vida tota es un combat.

combatent, a :

persona que se bat contra d’autras.

combatiu, -iva :

que lucha per obténer quicòm ; totjorn prèst, -a a se batre.

combativitat :

volontat d’èsser victoriós, -osa o d’obténer quicòm.

combatre (v. tr. e intr.) :

liurar un combat ; luchar contra quicòm o contra q.q.

combèl :

comba pichona ; comba estrecha. (L. 85)

combèla :

comba bèla / comba granda.

combeta :

comba pichona ; comba polida.

combilha / combilhon :

combèla pichonèla.

combenc, -a :

relatiu, -iva a las combas.

combet / combeta :

pichon val montuós.

combin :

associat.
« combina » (l.p.) : combinason mai o mens onèsta.

combinable, -a :

que pòt èsser combinat.

combinaira :

maquina de menusièr.

combinaire, -a :

persona que combina quicòm.

combinar (v. tr.) :

aplechar doas causas o mai en vista d’una resulta ; calcular, aprestar, organizar quicòm ; tèrme de quimia. Lo mèstra combinava de formulas matematicas.
Combinavan una ataca de banca.
Combinar una basa amb un acid.

combinar (se) :

s’ajustar, s’adaptar armoniosament.

combinason :

vestit de dejós d’una femna ; vestit de trabalh que se ten del tròç e que fa ofici de vèsta e de cauças ; calculs / projèctes, manòbras... en vista de quicòm
Vòli pas dintrar dins aquelas combinasons !

combinatiu, -iva :

que combina.

combinatòri, -a :

relatiu, -iva a una combinason.
Art combinatòri. Analisi combinatòria.

combinejar (v. tr.) :

frequentatiu de combinar.

comblament :

accion o resulta de comblar.

comblar (v. tr.) :

comolar. v. comolar.

comble, -a :

comol, -a.
Ara n’as tròp fach, la mesura es combla.

combor :

combustion ; reboliment / escaufèstre.
Aquela novèla li amodèt una combor.

comborir (v. tr. e intr.) :

metre en combustion ; consumir.

comborir (se) :

se consumir.

combranc :

forcat de branca ; articulacion d’un arbre ; airal que las brancas d’un arbre ne partisson.

comburir (R. V, 451) :

v. comborir.

comburent (subs.) :

qualitat de la substància que, de se combinar amb una autra, amòda la combustion d’aquesta.

comburent, -a :

participi present de comburir.

combustibilitat :

qualitat de çò combustible.

combustible :

çò que pòt cremar per calfar.
Lenha, carbon, petròli... son de combustibles.

combustion :

combinason quimica acompanhada de lum e de calor.

Augmentez votre trafic avec Banchange