DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

bèfa :

trufariá.

befar (v. tr.) :

se trufar de. (L .44)

bèfi, -ia :

qu’a lo cais de dejós que despassa ;
empotumat, -ada ; pallufèc, -a ; caravirat, -ada ; esterlucat, -ada ; pèpi, pèpia.
befiàs, -assa (augmentatiu de bèfi, bèfia).

befitge :

l’estat d’èsser bèfi o bèfia.

befre, -a :

bèfi, -ia.


Augmentez votre trafic avec Banchange