DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

azalèa (f.) :

mena de flor. (Azalea procumbens)

Azam (varianta d’Adam) :

prenom ; nom de familha.

azard (m.) (de l’arab AZ-ZAHR) :

astre / fortuna / escasença ; bonastre ; malastre
Per azard : per còp d’astre / per espava. Capitèri per azard.

azardar (v. tr.) :

riscar.
Cal ben azardar quicòm, dins la vida.

azardar (s’) :

se riscar.

azardat, -ada :

riscat, -ada.

azardaire, -a / azardièr, -ièira (adj. e subs.) :

que risca ; persona que risca.

azardívol (m. e f.) / azardivol, -a :

azardós, -osa. v. -ÍVOL.
Tròp azardivol, faguèt quincanèla.

azardós, -osa :

riscós, osa.
Comportament azardós. Entrepresa azardosa.

azardosament :

d’un biais azardós.

Azemar / Ademar :

prenom.

Azerbaidjan :

republica de l’anciana U.R.S.S.

azerbaidjanés, -esa (adj. e subs.) :

relatiu, -iva a Azerbaidjan ; sortit, -ida d’Azerbaidjan.

azeròla :

frucha de l’azerolièr.

azerolièr :

albespin de la frucha jauna (Crataegus azarolus)

azim, -a (adj.) :

pastat, -ada sens levat (pan, torta)

Azims (los) :

la fèsta josieva dels pans sens levat.

azimut :

angle dièdre que, amb lo meridian d’un lòc, forma
lo cercle vertical que passa per un punt de l’esfèra celèsta o de la superficia de la Tèrra.
Azimut magnetic.
Dins totes los azimuts : dins totas las direccions.

azimutal, -a :

relatiu, -iva als azimuts ; que correspond a la definicion o a la mesura dels azimuts.

azimutat, -ada :

caluc, -uga (tocat de la coeta de l’anhèla)

AZO- :

forma prefixada del mot azòt, utilizada per formar de compausats que contenon d’azòt.

azoamilia :

estat de la cellula que pèrd mai de glicogèn que çò que ne ganha.

azobenzèn :

compausat d’azòt e de benzèn.

azòla (plt.) :

(Azolla filiculoides) / (A. Majellanica)
(A. caroliniania) / (A. microphylla)

azoïc, -a :

anterior a l’aparicion dels primièrs èssers animats ; natura d’un airal privat d’animals o d’un terren privat de fossils ; natura d’unes compausats organics azotats.

azoospermia :

abséncia totala d’espermatozoïdes dins l’espèrma.

azòt (subs. m.) :

nitrogèn.

azotar (v. tr.) :

metre d’azòt.

azotat (subs. m.) :

nitrat (sal o estèr de l’acid azotic).

azotat, -ada :

que conten d’azòt. Aliment azotat.

azotacion :

fixacion d’azòt liure pels èssers vius qu’assimilan pas d’aliments azotats.

azotemia :

preséncia dins lo sang de produits d’excrecion azotada (urèia, urats...) ; son taus.

azotemic, -a :

relatiu, -iva a l’azotemia.
Sindròma azotemic : iperazotemia.
Còma azotemica. Coeficient azotemic.

azotic, -a :

relatiu, -iva a l’azòt ; nitric, -a. Acid azotic.

azotimètre :

aparelh per dosar l’azòt.

azotina :

explosiu compausat de nitrat sodic, de carbon, de sofre e de petròli.

azotit :

nitrit.

azotizar (v. tr.) :

nitrogenar.

azotobactèr (m.) :

bacteria que viu dins la tèrra e que pòt fixar l’azòt de l’aire.

azotobacteriacèas (f. pl.) :

familha de bacterias.

azotomètre :

aparelh per dosar l’azòt dins una substància organica.

azotorrèa :

augmentacion de la quantitat d’azòt contenguda dins las matèrias fecalas en comparason de l’azòt alimentari.

azotós, -osa :

nitrós, -osa (que conten d’azòt).

azotur :

nitrur (sal de l’acid azotidric).

azoturia :

excès d’urèia dins las urinas ; quantitat d’azòt eliminada per las urinas.

azur :

veire colorat en blau per l’oxid de cobalt ; lo blau del cèl ; lo cèl blau.
Còsta d’azur : litoral mediterranèu de Cassis a Menton. Pèira d’azur : produit per purificar lo linge ;
nom usual del lapis-lazuli.

azurant (subs. m.) :

produit quimic per ablanquir los textils.

azurar (v. tr.) :

blanquir lo linge amb una pèira d’azur.

azurar (s’) :

venir color d’azur. Lo cèl s’azurèt de nonent.

azurat, -ada :

color d’azur.

azuratge :

blanquiment del linge amb una pèira d’azur.

azurejar (v. intr.) :

tirar sus l’azur.

azurenc, -a :

color d’azur. Un blau azurenc.

azurin, -a :

color d’azur.

azurita (f.) :

carbonat de coire, de color blava.

azurofil, -a :

que se colòra en roge porpre per l’eosina d’azur.

Augmentez votre trafic avec Banchange