|
avoacion :reconeissença de fauta.avoar (v. tr. e intr.) :admetre que l’òm es l’autor d’una accion blaimabla ; declarar coma verai ; confessar / reconéisser. L’acusat ven d’avoar. Avoar son amor a q.q.Avoèt que sabiá pas legir. avoar (s’) :se reconéisser colpable, -aavoat, -ada :procuraire, -a.avocadèl :diminutiu pejoratiu d’avocat.avocassar / avocatejar (v. intr.) :far l’avocat.avocat :frucha de l’avocatièr.avocat, -a :persona que sa profession es de defendre en justícia un acusat , o de balhar de consultacions juridicas...;persona que pren la defensa de q.q. avocatalha (pej.) :los avocats en general.avocatièr :arbre d’America centrala que sa frucha es l’avocat.avodar (v. tr.) :vodar ; consacrar (L. 91) ; dedicar (R. II, 21)avodar (s’) :se devoar ; se consacrar ; aver recors a un sant ; pregar un sant.S’avodar a Nòstra Dama de las cambas : fugir al brutle. S’avodar a Nòstra Dòna. S’avodar a un sant. avogar (v. tr.) :metre en vòga ; acalonjar.avogar (s’) :se metre en vòga ; s’acalonjar.« avoiandar » : v. voiar (arc.) (R. VI, 552) àvol / avola :aul / aule, aula / marrit, -a ; emmalit, -ida ;aspre, -a ; gresc, -a ; qu’a lo vertige. avogolar (v. tr. arc.) :* abuclar. (R. IV, 367)Per « *abuclar » v. * abucle. avolesa :emmaliment.avoliment :vertige.avoludar (v. tr.) :rebordelar per tèrra.avoludar (s’) :se rebordelar per tèrra ; s’alimenar ; s’acoconar ; s’aclatar.Lo tropèl de pòrcs s’avoludava dins lo fangàs. * avortament (l.p.) :accion d’avortar, de se far avortar.* avortar (v. intr. l.p.) :arribar pas a tèrme (frucha, femnas, animals). v. abortir.* avortar (se far) :far perir lo fanfanhon (fètus).* avortat, -ada :Temptativa avortada.avorton :animal nascut abans tèrme. (L. 37)avuda :sisa de maçonariá.« avudre » - « avure » : v. aver. « avugle » (fr.) : v. abucle. avulsion :extirpacion (t. tecn. de med.)L’avulsion d’una dent es pas pus de crentar. |