|
« avacassir, s’... » (fr.) : v. blasir / ablasir / acabassir / abletir ; aflaquir / aflaquesir - apelaudir / apolacrir. Avairon :la ribièira Avairon (Occitània) ; departament occitan / Roergue ; v. p. 1053.avaironés, esa (adj. e subs) :relatiu, -iva a Avairon ; sortit, -ida d’Avairon / roergat, -ata / roergàs, -assa.aval (adv.) :en bas ; en aval (lo contrari d’aicí).aval de :dins l’enbàs de. Aval del vilatge : al fons del lòc.avaladar (v. tr.) :curar de valats ; fonzar (desfonzar prigond)avalanca :avalancada / avalancament (t.a. , mas mai que mai « avalancament de nèu »).avalancar (s’) :s’afaissar ; s’embosenar ; escavelar ; davalar subran (sisa de nèu).avalada (l’) :l’accion d’engolir.avaladoira :la garganta ; la gargamèla.A una brava avaladoira : a bravament d’apetís. avalaire, -a :golafre, -a / golut, -uda.avalar (v. tr.) :engolir ; davalar.avalat, -ada (t.a.) :aterrit, -ida ; amagrit, -ida ;descarnat, -ada ; livid, -a. avalentar (s’) :venir valent, -a ; s’atrabalhir.avalentat, -ada :vengut, -uda valent, -a ; atrabalhit, -ida.avalida :asuèlh. A l’avalida : a l’asuèlh.avaliment :anientament ; destruccion ; disparicion.avalir (v. tr.) :deroïr ; anientar ; degalhar (despensar mal a propaus) ; suprimir.Avaliguèt tota sa fortuna al jòc. avalir (s’) :disparéisser ; s’estavanir ; s’anientar.Lo solelh s’avalís a l’asuèlh. S’avaliguèt quand aprenguèt la novèla. Las doas torres s’avaliguèron dins un pas res ! avalit, -ida :disparegut, -uda ; estavanit, -ida.avalisca ! (interj.) :vai-te’n al diable ! / lo diable t’empòrte! lo diable s’empòrte ! Lo diable l’empòrte !avaliscar (s’) :disparéisser per exorcisme (lenga de Glèisa)avalorar (v. tr.) :valorizar ; apreciar ; estimare non pas « evaluar » (fr.) Avalorar a l’uèlh un vedèl o un pòrc de crompar. Uèi, se cal saber avalorar per trobar de trabalh. avalorat, -ada :apreciat, -ada ; estimat, -ada ; valorizat, -ada.« avaluar » (fr. occitanizat) : v. avalorar. |