DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

autogam, -a :

dotat, -ada de la proprietat d’autogamia.

autogamia :

autofecondacion v. pus avant.

autogèn, -a :

dotat, -ada de la proprietat de generar de per se ;
Ossificacion autogèna. Soudadura autogèna .

autogenèsi (f.) :

generacion espontanèa.

autogenetic, -a :

relatiu, -iva a l’autogenèsi.

autogerir (s’) :

far son autogestion.

autogestion :

gestion d’una entrepresa per l’ensemble del personal o de sos representants ; sistèma de gestion collectiva en economia socialista.

autogestionari, -ària :

que relèva de l’autogestion ; que vanta l’autogestion.

autogir (del cast. autogiro) :

aeronau equipat d’un rotor que son girar assegura la sustentacion de l’aparelh e non pas sa propulsion.

autognosia :

coneissença de se meteis.

autogovernament :

autodeterminacion.

autogovernar (s’) :

se governar de per se.

autograf :

escrich de la man de l’autor.

autograf, -a (adj.) :

escrich, -a de la man de l’autor.

autografia :

sciéncia dels autografs ; ensemble de tecnicas litograficas e tipograficas de reproduccion d’escripturas o de grafismes ; resulta obtenguda aital.

autografiar (v. tr.) :

reproduire per autografia.

autografic, -a :

relatiu, -iva a l’autografia.

autografisme :

dermografisme (reaccion de la pèl d’unas personas que ven roja après friccion o grafinhada)

autografomètre :

aparelh qu’enregistra automaticament las dimensions e la forma dels airals que l’òm i passa.

autograma :

telegrama mandat a d’automobilistas en desplaçament e afichat sus de panèls, prèp d’unas estacions de gazolina.

autoguidar (s’) :

s’autodirigir.

autoguidatge :

sistèma de guidatge automatic.

autoguidat, -ada :

caracteristica d’un aparelh dotat d’un sistèma d’autoguidatge. Fusada autoguidada.
Missil autoguidat.

autoïc, -a :

caracteristica d’un parasit que complís tot son cicle reproductiu sus la meteissa planta

auto-immun, -a :

caracteristica d’estats patologics o de malautiás que l’organisme i secreta d’autoanticòrs nosibles a sos quitis teissuts. v. p. 20, 3°) N.B.2

auto-immunitari, -ària :

relatiu, -iva a l’auto-immunitat ; auto-immun, -a.

auto-immunitat :

reaccion patologica d’un organisme auto-immun.

auto-immunizacion :

immunizacion patologica amodada per una auto-immunitat.

auto-immunizant, -a :

que s’immuniza de per se.

auto-immunizar (s’) :

accion de far una reaccion patologica auto-immunitària.

auto-imposicion :

accion de s’impausar quicòm.

autò-imposicions (f. pl.) :

taxas excessivas del governament levadas sus las autòs (T. V. A. , gazolina...)

auto-incompatibilitat :

auto-esterilitat v. pus avant.

auto-induccion :

induccion electromagnetica amodada dins un circuit per las variacions del corrent.

auto-inductància :

inductància pròpria.

auto-infeccion :

infeccion amodada dins un individú portaire de gèrmes microbians inactius entrò ara , mas que venon patogèns a causa d’unas influéncias (denutricion, freg, alcoolisme...)

auto-inflamacion :

inflamacion espontanèa d’una substància.

auto-injectable, -a :

injectable, -a sens cap de seringa, per aplicacion dirècta.

auto-inoculacion :

inoculacion per de micròbis que se tròban dins un autre airal dels còrs.

auto-intoxicacion :

ensemble de perturbacions amodadas dins l’organisme per las substàncias toxicas que i son elaboradas.

auto-ionizacion :

emission espontanèa d’un electron d’atòm.

auto-isoterapia :

metòde de medecina omeopatica.

Augmentez votre trafic avec Banchange