|
auc :gabre (mascle de l’auca).aüc / aücal :cridadissa que s’esperlonga.auca :feme de l’auc . (Anser anser)mata d’èrba sostada per la dalha. auca salvatja :(Anser cinerus)auca de mar :(Larus marinus)auca negra :(Anser torquatus)auça :augment ; èrsa ; pòst que servís de ridèla ; muscle de l’entramble del buòu.aüca :aucèl que buta d’aücals (machòta) (Strix aluco)auçada / auçor :nautor.aucada :coada d’auca.auçaire, -a :persona qu’alèva lo prètz.aücaire, -a :persona que buta un aüc.Reumàs aücaire e non pas « cocolucha » (fr.) auçament / auçatge :accion o resulta d’auçar.« auçana / auçanèla » :v. acina.auçaprem :còta d’alús ; premsa de vendémia.auçar (v. tr. e intr.) :alevar ; augmentar lo prètz.auçar (s’) :s’alevar ; se relevar.aücar (v. tr e intr.) :butar una cridadissa que s’esperlonga.aucassin (m.) :mena d’estòfa sarrada ; tèla de matalàs. E non pas « cotil » (fr.)aucat :aucon (auca jove).« aucèl » :v. orcèl.aucèl :passerat ; aplech de maçon per carrejar lo mortièr sus las espatlas.aucèl de passa :aucèl de passatge.aucèl pica l’abelha (plt.) :(Ophrys apifera ; Ophrys scolopax)aucèla :feme de l’aucèl ; femna viradissa o ardimanda.aucelaire, -a / aucelièr, -ièira :caçaire, -a d’aucèls ; elevaire, -a d’aucèls ; mercadièr, -ièira d’aucèls.aucelalha / aucelamenta :doblets d’aucelum.aucelar (v. tr.) :pondre ; coar ; avidar los aucelons ; parlar pus gròs ; se metre en colèra ; s’espelofir (s.f.)aucelariá :elevatge d’aucèls.aucelàs :aucèl de rapina en general.aucelejar (v. intr.) :badar / dugar.aucelet / aucelon :passerat jove.aucelièr, -ièira (adj.) :faribòl, -a ; esterlucat, -ada.aucelièira :volador ; filat per pescar d’anets.aucelilha / aucelina :doblets d’aucelum.aucelonaire :un caçaire d’aucelons.aucelonar (v. intr.) :caçar d’aucelons.aucelum :los aucèls en general.aucet :levet (plec fach a una rauba per la gardar de rebalar)Auch :nom de vila d’Occitània.« auchava » :v. ochava.aucièira :cordatge gròs (mar.) ; bordadura en brave malhum d’un filat de pesca ; còrda flotaira d’un filat.« auciprès » :v. cipressièr.aucir / aucire (v. tr. e intr.) :tuar.aucir / aucire (s’) :se tuar.aucit, -ida :tuat, -ada.« auclon » :v. arcolan.auçor :auçada / nautor.aucun / alcun (adj.) :pas cap ; qualque.aucunament :de cap de biais.aucuns còps (d’) :de còps. D’aucuns : d’unes.auçura :nautor / airal naut.auçut, -uda :montuós, -osa. |