|
AU- :cercar tanben a al- e a arauba :v. alba.aubanèl :mena de falcon ; noblilhon / gentilhastre.aubaliga :frucha de l’aubaliguièr (mena de drulhièr).Aubanèl Teodòr (1829-1886) :grand poèta occitan de Provença.Aubanha :nom de vila d’Occitània.aubar :v. albar.« auben » :v. òc-ben.aubenca / albenca :partida tendrièira jos la rusca d’un arbre.aubèrga / aubèrja / aubergariá :abitarèla (arc.)Es totjorn a l’aubèrga, a pintonejar. aubergament :accion de lotjar, d’acomodar q.q.aubergaire, -a (subs.) :persona que ten una aubèrja.aubergar (v. tr.) :acomodar (lotjar).aubergat, -ada :acomodat, -ada (lotjat, -ada).aubergina :frucha de l’auberginièira / viet d’ase (l. p.)auberginièira (plt.) :(Solanum Melongena)auberon (un) :tròç que fa partida d’una sarralha.aubespin :v. albespin.aubiaga :mena de balet.aubica :mena de gròssa figa violeta.aubicon :mena de figa longaruda e negra de Sant Joan.aubièca :cocorda. E non pas « citrolha » (fr.)aubièr :v. aliguièr.aubilha :quicòm que val pas gaire.aubin (plt.) :fava fòla / pese de lop (Lupinus albus)Aubin :nom de vila de Roergue (Occitània).aubire :èime ; volontat ; coratge ; gost ; opinion. (R. IV, 375)aubirar (v. intr.) :estimar ; pensar ; imaginar ; avalorar. aubirat, -ada. v. albirar.« aubòi » (fr.) :v. graile.« aubolar » :v. çaijós.auborar :v. arborar.Aubrac :nom de montanha e de region d’Occitània.« aubre ».v. arbre.aubricòt.v. albricòt.« aubrespin » :v. albespin.aubrilha.v. albrilha.aubuga.v. albuga. |