DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

atimia :

diminucion o abséncia de manifestacions afectivas.

atimormia :

pèrdia de l’afectivitat.

* atjat, -ada :

vièlh, -a. v. (R. III, 235 - L. 32)
Èra pas encara atjat per far un mòrt.

atieirar (v. tr.) :

enrenguetar / entieirar (metre en tièiras) encarrar (metre buòus, vacas o caval a la carreta).

atieirar (s’) :

se metre en dever de.

atieirat, -ada :

t.a. d’atieirar.

atifargas (f. pl.) :

apleches ; equipament ; atiralh.
Las atifargas d’un pescaire.

atilhament :

arrengament ; adornament ; afiscalhament.

atilhar (v. tr.) :

arrengar ; adornar ; afiscalhar.

atilhat, -ada :

arrengat, -ada ; adornat, -ada ; afiscalhat, -ada.
S’es atilhada per anar a la fèsta.

atimbrat, -ada :

seren, -a.
Temps atimbrat : temps seren.
Temporada atimbrada : temporada serena.

atimia :

perturbacion patologica caracterizada per una indiferéncia e una inactivitat totalas ; abséncia de timus .

atimolimfoplasia :

alimfocitòsi congenitala.

atimonar (v. tr.)

encarrar (metre los buòus a la carreta) ; metre los buòus a la mossa, al brabant.

atimonat, -ada :

encarrat, -ada (s.p. e s. f.)

atindar (v. tr.) :

adornar ; atilhar ; plaçar ; organizar.

atindar (s’) :

s’adornar ; s’entindar ; s’afiscar ; s’adornar.

atindat, -ada :

atilhat, -ada ; afiscat, -ada ; adornat, -ada.

atindolar (v. tr.) :

entindonar (metre una barrica sus un tind)

atindolar (s’) :

se metre al bèl (temps).
Lo temps s’es plan atindolat.

atintar (v. tr.) :

clinar ; acantelar ; recolar / trescolar.

atintar (s’) :

se clinar.

atintat, -ada :

clinat, -ada.

atintelar (v. tr.) :

plaçar quicòm sus un supòrt ; metre en equilibri.

atintelat, -ada :

plaçat, -ada sus un supòrt ; en equilibri.

atipia :

estat de çò atipic o de q.q. d’atipic.

atipic, -a :

que revèrta pas lo tipe (modèl) normal.

atipicament :

d’un biais atipic.

atir (v. tr.) :

acotir (corsar).

atira :

aplech d’afachaire per estirar las pèls.

atiraire, -a / atirant, -a :

atractiu, -iva. (R. V, 365)

atiralh :

atifargas. S’èra cargat tot son atiralh de caçaire.

atiralhar (v. tr.) :

arrengar ; preparar / aprestar.

atiralhar (s’) :

se preparar / s’aprestar.

atiralhat, -ada :

afiscalhat, -ada.
Jès, paure dròlle, consí te siás atiralhat !

atirament :

atraccion.

atirar (v. tr.) :

atraire ; sedusir.

atirat, -ada :

atrach, -a ; sedusit, -ida.

atiroïdia :

abséncia de secrecion de la glandola tiroïda.

atisar (v. tr.) :

entusar / empusar / abrasugar. Atisar lo fuòc.

atisar (s’) :

s’abrasugar.

atisat, -ada :

entusat, -ada.

atissar (v. tr.) :

escometre ; encanissar ; molestar (R. IV, 227)
aver en òdi.
Atissi l’òli de ricin e lo de fetge de merlussa.

atissar (s’) :

s’encanissar.
S’es atissada sus aquel prètzfach.

atitolar (v. tr.) :

coconar ; torolhar ; amistosar ; amigadar ; calinhar / calinhejar.
An totjorn atitolada lor filha unenca.

atitolar (s’) :

s’amigadar. Totes dos se son plan atitolats.

atitolat, -ada :

t. a. d’atitolar.


Augmentez votre trafic avec Banchange