DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

assiduitat :

qualitat d’èsser assiduós, -osa. (R. II, 136)

assiduós, -osa :

que se ten a son prètzfach (trabalh).

assiduosament :

d’un biais assiduós. (R. II, 135)

assièta :

estat ; posicion (R. V, 221)
mot qu’a remplaçat « escudèla » en lenga modèrna. (« sièta » en l.p.)
Assièta de las talhas. Assièta plonda. Assièta plana.

assietada :

contengut d’una assièta.
Una brava assietada de sopa.

« assietadàs » :

v. assetadàs.

« assietadet » :

v. assetadet.

« assietar » :

v. assetar.

assignacion :

accion d’assignar ; quantitat assignada. (R. V, 228)

assignar (v. tr.) :

fixar ; determinar ; senhalar ; citar en justícia.
Li assignèron una data que li conveniá pas brica.

assignat :

papièr-moneda de la Revolucion de 1789.

assignat, -ada :

t. a. d’assignar. (R. V, 228)

assimament :

atapiment.

assimanar (v. tr.) :

ucar contra q.q. mas sens la mendre ostilitat, pas que per de dire de s’amusar.

assimar (s’) :

s’atassar.

assimilacion :

accion o resulta d’assimilar o de s’... (R. V, 191)
Refusi fòrt e mòrt tota assimilacion lingüistica !

assimilar (v. tr.) :

considerar doas causas coma semblablas ;
comprene ; reténer ; digerir.
Assimila pas res de çò que legís.

assimilar (s’) :

s’integrar.

« assinar » :

v. aisinar.

assinsar (v.tr.) :

guindar / espatlar / afustar ; acinsar (aprestar) dispausar ; acometre un can.

assinsat, -ada :

t. a. çaisús

assisa :

sisa ; assièta (estat, posicion) ; mena de tribunal que jutja los afars criminals.
Passèt davant las assisas.

assisar (v. tr.) :

far de sisas. (R. V, 220)

assisar (s’) :

èsser plaçat, s’amontetar per sisas (nèu) assisat, -ada : amontetat, -ada per sisas (glaç, nèu...)

Assisi :

nom de vila d’Itàlia.

assisténcia :

accion d’assistir a quicòm ; accion d’assistir q.q. ; ensemble dels assistents.
Son assisténcia als corses es fòrt irregulara.
Nos devèm assisténcia entre parents o vesins.
L’assisténcia èra plan magra.

assistent, -a. :

persona qu’assistís a quicòm ; persona qu’assistís q.q.
Foguèt assistent de Rus dins una universitat.

assistir / assistar (v.tr. e intr.) :

èsser present ; èsser prèp de q.q. per l’ajudar ; ajudar. (R. II, 136)

assitolar (v. tr.) :

tustassar ; macar ; nafrar.

assitolat, -ada.

E non pas « contusionar » (fr.)

assiut, -a :

comòde, -a ; abiaissat, -ada ; a posita. v. aciut.

Augmentez votre trafic avec Banchange