DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

ase :

amora ; aire ; fragosta.

ase :

borric (Equus asinus) ; estomac del pòrc ; lo bodin pus gròs ; l’èime ; cabiron ; espiga mal batuda ; piòt (s.f.) ; tavanon ; soc per far de lenha ; cabòt (peis) ; cadèrç ; cabra de ressaire ; mòla verticala de molin d’òli ; gròssa mosca ; escampadoira d’aiga d’una chimenèia ; trespès per cargar un fais sus l’espatla ; garbieiron d’òrdi o de civada ; àbet ; cunh de fust ; as de jòc de cartas ; carriòl de doas ròdas per carrejar mossa o brabant ; travèrsa per las ridèlas.
Cargat coma un ase : subrecargat.

Qu’as dins l’ase ? :

qu’as dins lo ventre ? (s.f.)

ase blanc :

aire (frucha).

ase bolhent :

cabassòla (pichon de granhòta).

ase bon :

mena de jòc de dròlles.

ase cap e tot :

brave ase (s. f.).

ase dur (plt) :

agast / argelabre / aserau (Acer campestris) ase picador : tija de fèrre par asugar la dalha.

asec :

afaissament ; atassament d’una paret nòva ; umor /
composicion ; comportament. v. asegar - s’asegar.
Èsser de bon asec : èsser de bona composicion ; èsser de biais.

asegada :

çò arrengat dins un còp ; pastural abandonat per un jorn al bestial ; tabassada / rosta.

asegadura :

arrengament ; agençament.

asegaire, -a :

sanaire, -a / crestaire , -a / adobaire. asegalar (v. tr.) : egalar ; egalejar.

asegar (v. tr.) :

sanar / crestar ; ajustar ; arrengar ; adobar ; adornar ; melhorar ; corregir ; acomodar ; far s’endevenir ; agençar (s. XII)

asegar (s’) :

s’arrengar ; s’adornar ; se melhorar ; s’adobar ; se corregir ;

s’acomodar ;

s’endevenir.

asegat, -ada :

adobat, -ada ; agençat, -ada. t. a. çaisús.

asegatge :

accion d’agençar.

aseimar (v. tr.) :

estimar a l’uèlh ; agachar ; balançar ; supausar.

aseimaire, -a :

lambiardejaire, -a ; balançaire, -a.

aselhonar (v. tr.) :

arpentar (t.a.) / canejar ; destrar / pagelar.

aselhonaire, -a :

arpentaire, -a ; pagelaire, -a ; canejaire, -a.

asemantic, -a :

natura de quicòm, d’una frasa que vòl pas dire res.

« Asemar » :

v. Ademar / Azemar.

« asemar » / « acesmar » :

v. acermar e aseimar.

« asemièr » / « acesmièr » :

v. acermièr.

asempraire, -a :

sermonaire, -a ; convidaire, -a.

asempre / asemprada :

cortègi de nòças o d’enterrament ; convocacion ; convit ; ancian drech senhoral ; prestacion ; ajuda.

asemprar (v. tr) :

convocar ; convidar ; assemblar ; sollicitar. (R. V, 254)

asemprar (s’) :

s’assemblar.

asempriu :

privilègi de pastural ; pastural.

asena :

sauma / borrica.

asenada :

borricada (bestiesa)
D’asenadas qual n’a pas jamai fachas ?

asenenc, -a / asenin, -a :

pèc, -a / bèstia (m. e f.)

asenet / asiron / asiròt / asòt :

ase pichonèl.

asenièr, -ièira :

menaire, -a d’ases ; vendeire, -a d’ases.

asenièr :

fragostièr / amorèu (arbrilhon que fa de fragostas)
(Rubus idaeus)

asepsia :

metòde per eliminar las bacterias.

aseptic, -a :

exempt, -a de bacterias o autres organismes nocius.

aseptizacion :

accion o resulta d’aseptizar.

aseptizar (v. tr.) :

desbarrassar d’organismes nocius.
Una plaga aseptizada.

aserau / aseron :

agast ; sicomòr (Acer pseudo-platanus)

aserbar (v. tr.) :

aferratjar / metre lo bestial al verd.

aserbat, -ada :

aferratjat, -ada ; al verd.

asermar (v. tr.) :

tressecar ; far crebar de set ; far secar dins lo forn.

asermar (s’) :

se tressecar ; crebar de set ; secar...

asermat, -ada :

tressecat, -ada ; crebat, -ada de set.

« aseròla » :

v. azeròla.

aseron :

mena d’agast (Acer campestris)

asescar / escar (v. tr.) :

apasturar lo peis per lo trapar.

asesc :

apais (noiridura per trapar lo peis o un autre animal)

asescar :

s’avidar.

asescat, -ada :

avidat, -ada ; apasturat, -ada.

asexual, -a :

que se fa sens l’intervencion dels sèxes.
Reproduccion asexuala.

asexuat, -ada :

qu’a pas de sèxe.


Augmentez votre trafic avec Banchange