|
arruc :abric.arrucar (s’) :s’adorsar ; s’apiejar ; s’amatar ; s’acoconar ; s’acorbar ; se gandir. S’arrucar de la pluèja.Lo conilh s’arruquèt darrièr una mata d’èrbas. arrucador / arruc :abric.arrucat, -ada :corbut, -uda ; recauquilhat, -ada ; apiejat, -ada.arrucat :mena de planta que se manja en ensalada.arrufar (s’) :s’enrufar / s’embufar.S’arrufa, arrufa-te que t’afurraràs. arrugar (v. tr.) :pàisser l’èrba al pus ras.arrugat, -ada :pascut, -uda al pus ras (prat, prada...)arrutlar / arrotlar (v. tr. e intr.) :rodelar ; far rodelar ; recampar en cercle.arrutlat, -ada / arrotlat, -ada :t. a. çaisús. |