|
arrè !(interj. per far recuolar buòus, vacas, muòls, ases o cavals)« arrebanat » :v. arrabanat.arredondiment :accion o resulta de s’arredondir.arredondir (v. tr.) :far venir redond, -a ; augmentar. arredondir (s’) : venir redond, -a ; augmentar.arredondit, -ida :vengut redond ; venguda redonda.A bravament arredondida sa bòria. arredre / arrendre (v. tr. e intr.) :donar son lach (vaca, maura, feda...) ; laissar tetar los anhèls ; alassar ; avencar.arredre / arrendre (s’) :s’esquintar ; s’avencar.arredut, -uda :esquintat, -ada ; avencat, -ada.Soi arredut que ne pòdi pas pus ! arregandir (v. tr.) :amagar coma cal.arregandir (s’) :s’amagar coma cal ; se reclamar.arregandit, -ida :amagat ,-ada / rescondut, -uda.arregar (v. tr.) :enregar / començar una laurada ; plantar en regas ; divisar en regas.Ven pas que d’arregar per far sa laurada. arregardar - s’... :v. regardar.arregolar (v. tr.) :besalar.Arregolar quand a pas sason de far res pus. arregolat, -ada :besalat, -ada (prat, levada, prada...)arregonar (v. tr.) :bicar lo ferratge.arregdesiment :accion o resulta de s’arregdesir.arregdir / arregdesir (v. tr.) :far venir regde ; engordir.arregdir / arregdesir (s’) :venir regde.Ai una camba que s’arregdesís. arregdesit, -ida :vengut regde, venguda regda.arregussar / regussar (v. tr.) :rebussar.Arregussèt sos cotilhons per sautar lo rèc. arregussar (s’) / se regussar :se rebussar (relevar sa rauba, sas margas, son cotilhon...)arreiracion (t. tecn. med.) :deficit mental congenital.arreirar (v. tr.) :laissar enrè ; atardivar.arreirar (s’) :demorar enrè ; s’atardivar.arreirat, -ada :demorat, -ada enrè ; atardivat, -ada.arreiratge :partida de renda o de pension que demòra de pagar.arrèire (adv.) :enrè ; a rèire / tornar / tornarmai.arreirotge, -otja :tardiu, -iva ; de rèiresason.« arremassir » (s’) :v. s’ermassir.arremausadís :montet.arremausant, -a :estalviaire, -a.arremausat, -ada / arremausit, -ida :recampat, -ada ; recaptat, -ada ; amontetat, -ada.arremausar / arremausir (v. tr.) :rengar ; claure ; reclamar ; estalviar.Arremausèt lo tractor dins l’ancian carretial. arremausar / arremausir (s’) :s’abrigar ; s’amaisar ; se recaptar ; s’amatar ; se plantar per far pàisser.S’arremausèt dins son ostal e se clavèt dedins. arremausat, -ada / arremausit, -ida :t. a. çaisús.arremicolar (s’) :s’acoconar ; s’arrucar ; s’aclatar.L’aucelon desalat s’arremicolèt darrièr una mota. arremicolons (d’) :acoconat, -ada.arremolinar (v. intr.) :v. remolinar.arremolit, -ida :avid,-a ; golafre,-a / golibaud,-a ; bramafam.arremolitge :aviditat ; cupiditat ; gelosiá.« arremós, -osa » :v. arremausat - arremausit.« arremosar / arremosir » (s’) :v. arremausar -s’ / ...sir.« arremosit, -ida » :v. arremausat - arremausit.arrenar (v. tr.) :desrenar ; avencar.arrenat, -ada :t. a. çaisús.arrenament :desrenament. R. III, 250.arrenar (s’) :se desrenar (s’afrabar los rens) ; s’afaissar.arrendament :logar un ben a q.q. contra una renda.arrendaire, -a :persona que lòga son ben a q.q. (t. a.) ;persona que paga una renda en logacion d’un ben. arrendar (v. tr.) :afermar.arrendatge :logacion.arrendièr, -ièira :logatari, -ària.arrendre / arredre :v. arredre.arrendre (s’) :v. s’arrendre.arrendut, -uda :v. arredut, -uda.arrenga :renda en blat.arrengadís / arrengament : acomodament. arrengaire, -a :q.q. qu’arrenga, que repara ; sanaire, -a.arrengar (v. tr.) :aplechar ; adobar ; ajustar ; reparar ; esterlejar (mauras, catas, canhas...)arrengar (s’) :s’endevenir ; se melhorar ; s’ajustar ; s’acomodar.arrengat, -ada :t. a. d’arrengar.arrengatge :accion o resulta d’arrengar ; atrencadura.arrenguieirada :rengada.arrenguieirar (v. tr.) :metre en rengas ; enreguetar ; entieirar.arrenguieiratge :alinhament.ARRENO- :forma prefixada del grèc arrhèn, arrhenòs (mascle)arrenoblastòma (m.) :tumor benigna de l’ovari que lo masculiniza.arrenogenia :produccion exclusiva de mascles per fecondacion normala.arrenosar (v. tr.) :far venir ernhós, -osa ; far venir renós, -osa.arrenosat, -ada :ernhós, -osa ; renós, -osa.arrenotoquia :produccion exclusiva de mascles per partenogenèsi.arrèst :pausa ; arrestada ; tanca / tancada ; arrestador ;retenedor ; decision ; sasida. arrestacion :accion o resulta d’arrestar.arrestaire, -a :t. a. d’arrestar.arrestar (v. tr. e intr.) :tancar ; estacar ; decidir ; reglar ; conclure.arrestar (s’) :far una pausa ; se plantar ; se decidir.arrestat (m.) :decision d’una autoritat.Un arrestat del consol (L. 92) arrestat, -ada :t. a. d’arrestar.« arretir» e derivats :v. arregdir e derivats.arretnar (v. tr.) :reténer amb las renas ; estacar las renas al bast.arretnador :boton del bast per estacar las renas.arrèu / d’arrèu / tot arrèu / adereng (adv.) :de contunh.arrevèrs (adv.) :al senscontra / al revèrs. |