|
AR- :prefix occitan augmentatiu o d’expressivitat, davant los vèrbs en R. e totes lors derivats.arrabanar (v. tr. ) :provesir ; assadolar ; repasimar ;desgostar ; anujar. arrabanar (s’) :se provesir ; s’assadolar ; se repasimar ;se desgostar ; s’anujar. arrabanat, -ada :t. a. çaisús.arrabant, -a :arrancaire, -a / arrancador, -oira ; avar, -a / avariciós, -osa ( / sarrat, -ada.arrabar (v. tr.) :desrabar ; desraiçar.arrabat, -ada :desrabat, -ada ; desraiçat, -ada.arracacòr : repugnança (R. IV, 669) ; regrèt ; contracòr. D’arracacòr : de contracòr. arracapesir (s’) :s’encapar / s’encapriçar ; far lo testòri. S’arracapesís per de menudalhas.arracapesit, -ida :entestardit, -ida.arracar (v. tr. e intr.) :sostirar / trescolar ; pudir ; portar pena ; venir en òdi ; balançar ; regretar de ; esparnhar.As pas arracat lo sucre : ... esparnhat... M’arraca de partir : me pòrta pena de partir. arracat, -ada :avar,-a ; sarrat,-ada ; avariciós,-osa.arraflaire, -a :persona qu’arrafla quicòm.arraflar (v. tr.) :raflar.arrajadís :airal expausat al solelh.arrajar (v. tr. e intr.) :metre en plen solelh ; dardalhar. arrajar (s’) : se solelhar ; s’apevar sus q.q.arrajat, -ada :en plen solelh. v. raja.arrambaire, -a :que va a l’abordatge ; qu’ataca.arrambar (v. tr.) :atacar un naviri ; aprochar ; acostar ; sarrar; amassar ; amontetar ; assemblar ; acotar...arrambar (s’) :s’aprochar ; venir a l’abordatge (mar.) ; s’atacar (mar.)arrambat, -ada :t. a. d’ arrambar.arrambatge :accion o resulta d’arrambar o de s’arrambar.arrampir (v. tr. ) :donar de rampas.arrampir (s’) :aver de rampas ; contractar un membre ; l’endormir.arrampit, -ida :qu’a de rampas. Soi arrampit de pertot !arran / arrans.v. ran.arrancador, -oira :persona o maquina que desraba.arrancament / un arrancatge :accion d’arrancar.arrancar (v. tr. e intr.) :desrabar ; desraiçar ; descanilhar ; s’enfugir ; agripar ; amarrar.arrancar a córrer :se metre a córrer.arrancar (s’) :se tirar de pels passes ; s’enfugir.arrancat, -ada :t. a. çaisús.arrapa man :agafaròt / lamporda (la frucha del lampordièr)arrapada :presa ; captura ; acròc.arrapadon / arrapalhon / rapalhon : costalon. Poguèt pas montar l’arrapalhon en bicicleta. arrapant, -a :prenent, -a ; rapaç, -a.arrapent, -a :prenent, -a ; nerviós,-osa ; vigorós,-osa ; rapaç, -a.arrapiant :òme rapaç.arrapar (v. tr. e intr.) :agafar ; sasir ; acrocar ; extorquir ; panar / raubar ; ajar ; prene pòrre (racinar).arrapar (s’) :s’agripar ; s’empegar ; escalabrar.arrapat, -ada :t. a. d’arrapar .arrapatge :accion de capturar, d’agafar, de prene, de sasir...arrapinar / arrapinhar :sasir / agafar / escalabrar /escarlimpar. arrapinar / arrapinhar (s’) :s’acrocar.arrapit, -ida :abiaissat,-da per s’arrapar ; leugièr, -ièira ; lèst, -a.arraput, -uda :arrapent, -a. v. arrapent.arrar (v. tr.) :donar d’arras.arrariment :accion o resulta d’arrarir o de s’arrarir.arrarir (v. tr.) :far venir rar.arrarir (s’) :venir rar.arras (f. plural) :acompte.arrasa :pèira plana ajustada per tampar un trauc dins una paret.arrasada :sisa de rassièrs v. rassièr.arrasaire, -a :tombassièr,-ièira / crosaire, -a / enterraire, -a.arrasament :rasament d’una paret ; l’accion de s’amatar.arrasar (v. tr.) :comolar / comblar ; metre de nivèl ; emplenar ; rasar ; escafar.M’arrasaràs aquelas taupinièiras, sens te comandar. arrasar (s’) :s’emplenar ; se comolar ; s’amatar.arrascassiment :accion de s’engamassir, de s’agarrussir.arrascassir (v. tr.) :engamassir ; agarrussir.arrascassir (s’) :s’engamassir ; s’agarrussir.arrascassit, -ida :engamassit, -ida ; agarussit, -ida.La vegetacion d’un causse es arrascassida. arrasonaire, -a :doanièr, -ièira ; inspector, -tritz.arrasonament :interpellacion ; inspeccion. R. V, 276.arrasonar (v. tr.) :interpellar ; interrogar ; demandar rason ; corroçar ; far véser sos passapòrts ; pagar a la doana.Se faguèron arrasonar pels doanièrs. arrasonar (s’) :parlar rason ; venir rasonable.arrasonat, -ada :t. a. d’arrasonar.arrassar (v. tr. e intr.) :reformar ; estraçar ; baissar un pauc una vela (mar.) ; escartar lo pòble ; se far de plaça.arrassar (s’) :se tirar de pels passes ; se garar.Arrassatz-vos de pels passes ! arrassat, -ada :t. a. d’arrassar.arrassolar (s’) :s’amatar ; se refaudir ; se gandir.arrassolat, -ada :t.a. çaisús.arratge (adv.) :a l’azard / a l’aventura.arratja (plt.) :civada bauja (Avena fatua)arrauliment :engrepiment.arraulir (v. tr.) :engordir ; engrepesir ; anequelir.arraulir (s’) :s’engordir ; s’engrepesir ; s’anequelir.arraulit, -ida :engordit, -ida pel freg ; engrepesit, -ida ;feble, -a ; anequelit, -ida. Èran talament arraulits que tremolavan. arrauquesiment :accion o resulta de s’arrauquesir.arrauquesir (v. tr.) :enraucar / enrauquesir.arrauquesir (s’) :s’enraucar / s’enrauquesir.Arrauquesit a poder pas parlar. arraus :malaise ; anequeliment. |