DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

arn :

arnavés / arnivés / espinassa ; e d’autras plantas espinosas : (Paliurus australis) ; (Lycium europaeum)
(Atriplex halimus)

Arnald - Arnalda :

prenoms. v. Arnaud.

arnavés :

mena de planta (Paliurus)

arnavés, -esa (adj. e subs.) :

renós, -osa ; persona renosa.

arna :

cuca ; tinha ; canilha ; q. q. de malgraciós o d’embarrassós ; d’autres insèctes coma las arnas.
Las arnas rosègan vestits, tapisses e forraduras.
Es aquí coma una arna !

arnadura :

trauc fach per una arna.

arnar (v. tr.) :

rosegar ; traucar (arnas) ; embestiar (s.f.)
Un vestit arnat : rosegat per las arnas.

arnau :

safran salvatge (Crocus nudiflorus)
vidalba salvatja (Clematis vitalba

Arnaud / Arnau - Arnauda :

prenoms.

arneda :

airal abondós en arns (en espinassas).

arnesc / arnés :

apleches per equipar un caval de sèla o de tira ; autres apleches ; mossa / brabant ; popas (s.f.)
Fai-me passar los arnesques de la cavala.

arnescar (v. tr.) :

metre un arnesc ; equipar ; adornar.

arnescaire, -a :

persona qu’arnesca un animal.

arnescament :

ensemble de totes los arnesques.
Un arnescament de caçaire, de pescaire.

arnescar (s’) :

s’equipar / s’adornar.
Victorina a mesa una ora a s’arnescar.

arnescatge :

l’accion d’arnescar o de s’arnescar.

arnescat, -ada :

totas las accepcions d’arnescar.

arnet :

arn pichonèl.

arnicà (plt.) :

planta medicinala. (Arnica montana)
La tintura d’arnicà es utilizada per las contusions.

arnicar (v. intr.) :

anilhar / refernir / bramar.
Lo caval arnica ; l’ase brama.

arnicina :

substància alcalina tirada de flors d’arnicà.

« arniçòl » e derivats :

v. anuçòl e derivats.

arnièr :

martin pescaire. (Alcedo hispida)

« arniflar » :

v. niflar.

arniga :

mena de genèst. (Genista pilosa)

arnós, -osa / arnat, -ada :

rosegat o rosegada per las arnas.


Augmentez votre trafic avec Banchange