|
arma :aplech per atacar o se defendre.arma / anma (R. II, 89. - L. 22 - 28) E non pas « ama » (fr. l.p.) armada :fòrças de defensa d’un Estat.armadura :apleches metallics d’un soldat de l’Edatmejana (casco, coirassa...) armadurièr, -ièira :q.q. que vend d’armas.armalh :partida d’un filat de pesca ; estaca del filat.armalhàs :pan sens levat, cuèch jos las cendres.Armand - Armanda - Armandina :prenoms.armament :accion d’armar o de s’armar ; ensemble d’armas.« armanac » :v. almanac.Armanhac :region d’Occitània ; liquor d’Armanhac.armanhòl, -a :q.q. de pigre, -a ; lanternejaire, -a ;malbiaissut, -uda ; trucaluna (m. e f.) armar (v. tr.) :donar una arma a q.q. ; equipar un naviri.armar (s’) :se provesir d’una arma per s’aparar.armat, -ada :qu’a una arma per s’aparar.armari :cabinet. (R. II, 123)armarias :las armas / lo blason.armas :blason d’una familha aristocratica.armassièr, -a / armatièr, -a / armièr, -a :masc o masca que crei al ressentiment de las armas del Purgatòri.« armassir » (s’) :v. s’ermassir.armeg (m.) :cables, ancora e autres apleches d’un naviri.armejadura :equipament.armejar (v. tr.) :armar un naviri ; l’equipar ; equipar una nau de pesca.armejaire, -a :q.q. qu’equipa un naviri.armèl :redonda ; mena de gansa ; ligam qu’estaca una planta a un pal.Armèla - Armelina :prenoms.armèla :brida de fèr ; aurelha de pairòl ; bartavèla de verrolh ; anèla de torn de carreta ; ruèira de vim ; motladura de capitèl ; anèla de jo ; gròssa madaissa de lana ; liga de flagèl ; bata d’esclòp ; anèla de governalh.armelar (v. tr.) :plegar en anèla ; batar un esclòp.armelat, -ada :plegat, -ada en anèla ; batat, -ada.armièr :rastelièr d’armas ; lòc de repaus de las armas (anmas). (R. II, 89)armèni, -ènia (adj. e subs.) :relatiu, -iva a Armenia ; persona d’Armenia. Un Armèni. Una Armènia.Armenia :país d’Asia occidentala.armentèla :pimpinèla (plt) (Poterium sanguisorba)armet :mena de casco.arminàs / arminassa :mena de gròssa pascada als uòus.armistici (m.) :suspension provisòria d’ostilitats.armòl :mena de planta (Atriplex hortensis)armonia :justa adaptacion entre elas de las causas o de las parts que fan un tot ; concordança d’opinions, d’interèsses... ; acòrdi entre doas personas o mai. (R. II, 124)armoniós, -osa :plen d’armonia ; que sona plan a las aurelhas. Còrs armoniós. Melodia armoniosa.armoniosament :d’un biais armoniós.armonizacion :accion o resulta d’armonizar.armonizar (v. tr.) :metre en armonia (t. a. d’armonia)armonizar (s’) :se metre en armonia.armonizat, -ada :en armonia.armòtas :rimòtas (f. plural) : bolida de farina de milh.armurièr, -ièira :persona que ven d’armas. R. II, 123. |