DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

are / arre, -a :

arid, -a ; sec, -a ; sablonós, -osa ; canin (temps)

arèc / arequièr :

palmièr que sa frucha es la notz d’arèc.

arecacèas (f. pl.) :

familha de plantas.

arecaidina :

alcaloïd de l’arèc.

arecolina :

estèr de l’arecaidina.

areiratge :

retard dins los pagaments. (R. VI, 79)

areis :

en ereccion. (R. II, 117)

arèm :

ensemble de las dònas d’un musulman ; airal qu’aquelas dònas i demòran.

AREN- :

forma prefixada del lat. arena (sabla).

arena (f.) :

sabla (f.) ; airal sablat en vista de competicions, o d’espectacles taurins ; (mot emplegat atanben al sens figurat)
Davalar dins l’arena : volontar de se batre (t. a.)

arenacèu, -èa :

de la natura de la sabla.

arenar (v. tr.) :

sablar ; netejar amb de sabla.

aranaria (plt.) :

sablina (Arenaria)

arenàs :

montet de sabla.

arenassa :

sabla grossièira.

arenatge :

accion de sablar.

arenc :

saur (Clupea harengus) ; (Clupea pallasii)

arencada :

saur ; fuèlha de polipòdi.

arencar (s’) :

se tressecar.

arencat,-ada :

tressecat, -ada.

arenga :

discors arderós.

arengar (v. tr.) :

deslargar un discors arderós. (R. V, 82)

arengièr, -ièira :

abonat, -ada (adj. e subs.)

ARENI- :

forma prefixada del latin arena (sabla).

arenicòla (m. e f.) :

que viu dins la sabla (f.)

arenifèr, -a :

que conten de sabla (f.)

arenifòrme, -a :

que revèrta la sabla.

arenizacion :

ensablament.

ARENO- :

forma prefixada del latin arena (sabla)

arenofil, -a :

natura de las plantas que butan dins la sabla.

arenós, -osa :

sablós, -osa.

arenositat :

natura de çò arenós.

AREO- :

forma prefixada del grèc areiòs (de la planeta Mars)

areografia

sciéncia qu’a per tòca la descripcion de Mars.

AREO- :

forma prefixada del grèc araiòs (leugièr)

areòla :

zòna pichona qu’enròda quicòm ; zòna rojosa qu’enròda d’unas pustulas ; zona bruna qu’enròda lo mamelon del sen ; porcion d’irís qu’enròda la pruna de l’uèlh.

areolar, -a :

relatiu, -iva a una areòla.

areolat, -ada :

enrodat, -ada d’una areòla.
Dins los images, lo cap dels sants es areolat.

areologia :

sciéncia qu’a per tòca l’estudi de Mars.

areomètre :

instrument per determinar la densitat d’una solucion.

areometria :

determinacion de la densitat d’un liquid.

areometric, -a :

relatiu, -iva a un areomètre.
Escala areometrica.

areopag :

tribunal suprèm de l’Atenas antica ; amassada de personas eminentas.

areopagita (arc.) :

membre de l’areopag de l’Atenas antica.

areopagitic, -a (arc.) :

relatiu, -iva a l’areopag d’Atenas.

areostil :

mena de colomneta (t. tecn. d’arquitectura).

« arescar » e derivats :

v. asescar e derivats.

arescle / ariscle :

bridola ; esclissa (t. a) ; cercle de boca de saca ; arcaròl ; arcadura d’un molin de farina ; caissa de tambor o de tambora.

aresclièr, -ièira :

persona que fa d’esclissas.

aresta :

angle salhent ; ficha de cerealum o de peis ; brisca
de teulada ; estarengla ; rapuga tressecada ; espigòt.

arestièr :

pèça de teulada.

arestòl :

un amàs del pè.

areston :

mena de peis qu’a fòrça arestas.

arestós, -osa :

qu’a fòrça arestas.

aret :

marre / marran / marrò / motonàs ; relha ; pinton ;
primièr signe del zodiac.

Augmentez votre trafic avec Banchange