DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

aprobacion :

consentiment. v. aprovar.

aprobar :

aprovar. (R. VI, 82)

aprobatiu, -iva :

qu’es consent, -a. v. aprovar.

aprobativament :

d’un biais aprobatiu. v. aprovar.
Capegèt aprobativament.

aprobativitat :

estat patologic de q.q. qu’apròva tot çò propausat. v. aprovar.

aprobatòri, -a :

que manifèsta son aprobacion. v. aprovar.

aprochable, -a :

que pòt èsser aprochat, -ada.

aprochadís, -issa :

vesin, -a.

aprochada :

movement d’apròchi.

aprochaire, -a :

persona qu’apròcha o que s’apròcha.

aprochament :

accion o resulta d’aprochar o de s’aprochar.

aprochant, -a :

que s’apròcha.

aprochar / apropriar (v. tr.) :

far venir pus prèp /... pus pròp. aprochar / apropriar (s’) : venir pus prèp / se sarrar.
La nuèch s’apròcha, se cal pas atardivar.

apròchi (m.) :

proximitat ; vesinatge.

aprodelar / aprodolar (v. tr.) :

far prodèl / far pròdol ; remolcar ; ajudar ; conclure un maridatge.
Se me podiás aprodelar, aquò m’arrengariá plan.

aprodelar / aprodolar (s’) :

se succedir.

aprofechaire / aprofeitaire :

qu’aprofecha / qu’aprofeita.

aprofechament :

utilizacion ; emplec.

aprofechable, -a / aprofeitable, -a :

que l’òm pòt aprofechar, que l’òm pòt aprofeitar. (R. IV, 650)

aprofechar / aprofeitar (v. tr. e intr.) :

metre a profiech / profeit ; utilizar ; emplegar ; créisser. (R. IV, 650)
Ne cal aprofechar (aprofeitar) quand ne vira.
Aquel vedèl aprofeita plan.

aprofechat, -ada / aprofeitat, -ada :

t. a. çaisús.

aprofiar (v. tr.) :

assolidar amb jurament.

aprometre.

v. prometre.

apropinqüacion :

apròchi ; proximitat. (R. IV, 656)

apropinqüar :

aprochar. (R. IV, 656)

apropinqüar (s’) :

s’aprochar.

apropriable, -a :

que l’òm se’n pòt apropriar ; que pòt èsser apropriat, -ada (adobat, -ada).

apropriament / apropriacion :

presa ; ocupacion ; proprietat. (R. IV, 658)

apropriadament :

d’un biais apropriat.

apropiar / propriar (v. tr.) :

adobar / adaptar.
Coneis consí apropriar tot un fum de causas.

apropriar (s’) :

s’emparar de quicòm / usurpar (R. V, 454)

apropriat, -ada :

adobat, -ada / adaptat, -ada.

aproprir (v. tr.) :

netejar ; abelir.

aprosexia :

perturbacion de l’atencion, caracterizada per una incapacitat de concentracion perlongada.

aprovable, -a :

que se pòt aprovar. (R. IV, 651)

aprovaire, -a :

q.q. qu’es consent ; q.q. qu’apròva.

aprovador, -airitz :

aprobatiu, -iva.
Un mormolh aprovador. Una mimica aprovairitz.

aprovar (v. tr.) :

trobar bon ; declarar bon ; èsser consent.
Apròvi tot çò qu’avètz dich.
De notar que las formas sabentas « aprobacion, aprobatiu, aprobativament, aprobatòri » s’escrivan amb un « b »

aprovesiment :

avitalhament.

aprovesir (v. tr.) :

avitalhar ; provesir ; apitançar.

aproximacion :

manca de rigor.

aproximatiu, -iva :

aprochadís, -issa.

aproximativament :

a quicòm prèp.

Augmentez votre trafic avec Banchange