|
aprigondar / aprigondir (v. tr.) :curar pus bas ; enfonsar / enfonzar ; englotir ; estudiar mai / espepidar.Aprigondir un trauc. Aprigondir un pal dins la tèrra. La mar aprigondiguèt lo naviri dins un pas res. Aprigondir una question. Aprigondir sa cultura. aprigondiment :estudi seriós ; examèn seriós ; desvolopament seriós d’una question.aprigondir (s’) :s’englotir / disparéisser dins l’aiga.aprigondit, -ida :t. a. del vèrb aprigondir.aprimador, -airitz :que far veir pus prim, -a.Lo cotèl aprimador d’un panieiraire. Fasiá una gimnastica corporala fòrt aprimairitz. aprimar (v. tr. e intr.) :ateunir ; amenir ; abenar ; pàisser l’èrba naissenta ; rafinar / subtilizar.Aprimi los costons per trenar un panièr. Lo bestial, après ivernar, li tarda d’aprimar. Ne finís pas jamai d’aprimar son estil. aprimar (s’) :s’ateunir.La mèla de mon cotèl s’es plan aprimida. aprimatge :accion o resulta d’ateunir... t. a. d’aprimar.a priori (loc. adv. lat.) :abans experiéncia / abans examèn.apriorisme :metòde de rasonament en defòra de tota realitat.aprioristic, -a :que repausa sus un a priori (lat.) / en defòra de tota realitat.aprivadaire, -a :persona qu’aprivada quicòm o q.q.aprivadament :adomergiment.aprivadança :familiaritat. (R. IV, 648)aprivadar / aprivasar (v. tr.) :adomergir ; amistançar ; privar.aprivadat, -ada :t. a. çaisús. |