|
aposicion :juxtaposicion a un mot d’un autre mot o d’una proposicion. (R. VI, 80)aposiopèsi (f.) :interrupcion brutala de discors o de frasa per laissar la seguida en suspens.Poiriái ajustar que... mas ne dirai pas mai. apossat, -ada :del somés confle. Somés apossat.apossau (adj. e subs. m. e f.) :apossat, -ada ; feda del somés confle quand a lo mal d’anhelar.apossedir / apossesir (v. tr.) :aver en sa possession.apossedir / apossesir (s’) :se dominar.S’apossedís pas, que se monta coma lach sul fuòc. apossedit, -ida / apossesit, -ida :endemoniat, -ada.apostar (v. tr.) :plaçar en observador, -a.apostar (s’) :se metre a son pòst ; se metre a pondre.apostat, -ada :a posita.Plan apostat, me metèri a l’espèra. apostasia :accion d’abandonar sa religion per una autra.apostatar (v. intr.) :cometre una apostasia. (R. II, 105)apostata (m. e f.) :persona qu’apostata. (R. II, 105)apostatic, -a :relatiu, -iva a l’apostasia.apostèma :postèma / abscès / amàs (l.p.) (R. II, 106)apostemacion :formacion d’un amàs. (R. II, 106)apostemar :v. çaijós. (R. II, 106)apostemir (v. intr.) :vinar de poire ; rajar de poire.apostemir (s’) :amassar / acampar / abraguir.Son abscès s’apostemís, se crebarà lèu. apostemidura :amàs / abscès.apostemós, -osa :de la natura d’un abscès. (R. II, 106)a posteriori (lat.) :en se basant sus d’observacions.* apostilha :apondon en marge d’un acte, d’una letra, d’una peticion... v. postilhar (R. IV, 610)apostís, -issa :farlabicat,-ada.Lo Pujòl s’èra cargada una barba apostissa. apostissar (s’) :aderir ; s’estacar.apòstol (un) :un dels dotze disciples del Crist ; q.q. d’afogat per una causa.apostola :femna afogada per una causa ; femna en jasilhas.apostolada :en jasilhas.apostolar (v. intr.) :èsser en jasilhas.apostolat :afogament per una causa (t. a.)Aparar una lenga minorizada es un apostolat. apostòli :letra que remanda un afar (procès), après apèl, a una jurisdiccion superiora.apostolic, -a :relatiu, -iva als apòstols o al Papa.Benediccion apostolica. Succession apostolica. apostolicament :d’un biais apostolic.apostolicitat :continuïtat de la doctrina, dels Papas e dels evesques, per succession dirècta amb los apòstols.apostròfa :interpellacion brutala, pas totjorn onèsta.Li delarguèt una apostròfa qu’èra pas onèsta. apostrofar (v. tr.) :metre lo titolet de l’elision ; interpelar q.q. brutalament.apostrofar (s’) :s’interpelar brutalament.apostròf :titolet (signe ortografic de l’elision)Cal escriure l’api, e non pas lo api, ni mai « lo lapi » apostròfe (m.) :figura de retorica. (R. II, 106) |