|
apesantir (v. tr.) :far venir pesuc, -uga.apesantir (s’) :venir pesuc, -uga ; insistir.T’apesantiguèsses pas aquí dessús ! apesantit, -ida :t.a. çaisús.apès / apèu :fons d’una ribièira qu’òm pòt tocar amb lo pè. Pèrdre l’apès / pèrdre l’apèu : pèrdre pè dins l’aiga.apesar / apevar (v. tr.) :prene pè al fons de l’aiga ;apevar ; sèire ; donar de pè a una escala. apevar (s’) :se descansar sus un supòrt o contra quicòm ;se fisar de quicòm per far pròva. Sabi que me pòdi apevar sus tu, que siás fisable. apesat, -ada / apevat, -ada :t.a. çaisús.apesasons / apevasons (f. pl.) :las fondamentas d’un ostal, d’una paret...Cal totjorn bastir totas las apevasons sul fèrm. apetaçar / apedaçar :v. petaçar.apetar (s’) :se repasimar ; s’embucar.apetat, -ada :repasimat, -ada ; embucat, -ada.apetegar (v. tr. e intr.) :acometre ; agulhonar ; petegar ; fringolhejar.apetar (s’) :venir fringant, -a.apetegat, -ada :vengut, -uda fringant, -aapetís (m.) :la fam / lo talent / la sabor.Aquela dròlla a pas apetís, deu èsser malauta. apetissadissas :menudalhas sucradas o saladas per se metre en apetís.apetissar (v. tr.) :balhar d’apetís.apetissar (s’) :se metre en apetís.apetissent, -a :que balha enveja de manjar.Una cosina apetissenta. apetitar / apetitir (v. tr.) :apichonar / apichonir.apetitar / apetitir (s’) :s’apichonar / s’apichonir.apetitat, -ada / apetitit, -ida :apichonat, -ada ; ...it, -ida.apetonir / apetoïr (v. tr.) :preparar ; aprestar.apetonit, -ida / apetoít, -ïda :aprestat, -ada.apetrissar / apetrussar (v. tr.) :sabracar ; far quicòm a la tabusta ; far a la medamne ; mal aprestar.apetrussat, -ada / apetrissat, ada :sabracat, -ada.apevar - apevasons.v. apesar ; apesasons.apex (lat.) :cima. |