|
apenar (v. tr.) :far de pena ; trimar.apenar (s’) :trimar ; permejar.Ni per m’apenar n’entanchi pas gaire. apenat, -ada :penat, -ada.apenat / apendat :lo bèrle que despassa d’una teulada.apencar (s’) :s’aficar ; s’esperforçar.apencat, -ada :aficat, -ada.apend :contrafòrt de montanha ; pendís ; apendix.Se contentèron de far l’ascension de l’apend. apendiciti (f.) :inflamacion de l’apendix de l’intestin.apendicular, -a :relatiu, -iva a un apendix.apendix (m.) :apondon ; ajuston.apendre (v. tr. e intr.) :aperténer ; dependre ; se raportar a ;obesir. apendariá :dependéncia. (atestat en 914) R. IV, 493.La bòria aviá tot un fum d’apendariás. « apenre » :v. apendre.apens / alapens :pichon teulat d’una sola penda, apevat en cima contra una paret d’ostal e apiejat en bas sus de pilas o de pals.Aicí, cada ostal a son apens per far garatge. apensamentir (v. tr.) :far venir soscaire.apensamentir (s’) :venir soscaire.apensamentit, -ida :soscaire, -a.Apensamentida o èra mai que de costuma. apensar (s’) :se pensar ; s’imaginar.S’apensèt que se’n podiá tirar tot sol. apensit, -ida :pensatiu, -iva.apepsia :marrida digestion per manca de pepsina dins lo chuc gastric.« aper » :v. per. |