DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

« apachonar / apechonar / pachaunar » :

v. apanochar.

apadoïr (v. tr.) :

alimentar / noirir / apanar (R. IV, 406)

apadoïr (s’) :

s’apanar / se noirir ; profeitar ; s’enriquir.

apagable, -a :

que pòt èsser apasiat, -ada.

apagament / apagança :

amaisament. v. apasiar / amaisar.

apagar (v. tr.) :

apasiar.

apagat, -ada :

apasiat, -ada.

apagelar (v. tr.) :

copar de lenha a longor donada e l’amontetar ; rengar ; amontetar ; conclure un afar ; baclar un maridatge.

apagelar (s’) :

tombar d’acòrdi ; s’endevenir.
An capitat de s’apagelar.

apagelat, -ada :

tombat, -ada d’acòrdi.

apais :

aliment ; esca.

apaïsanir / apaïsandir (s’) :

prene l’anar d’un païsan.

apaïsanit, -ida / apaïsandit, -ida :

que a l’anar d’un païsan.

apaisar e derivats :

v. apasiar.

apaïsar (s’) :

s’acostumar a un país novèl.

apaïsat, -ada :

acostumat a un país novèl.

apaissar (v. tr.) :

alimentar ; avidar.

apaissar (s’) :

s’alimentar ; s’avidar.

apaissonar (v. tr.) :

embucar un dròlle de papòla ; embucar un animal.

apaissat, -ada :

embucat, -ada ; apaissonat, -ada. apaissonar (s’) : s’embucar.

apalar (v. tr.) :

palejar.

apalhada / apalhat :

jaç del bestial.

apalhadura :

palha que se met dins los esclòps.

apalhaire, -a :

persona qu’apalha lo bestial.

apalhar (v. tr.) :

preparar lo jaç del bestial.

apalhar (s’) :

metre pels pès un fen qu’es pas bon.

apalhassar (s’) :

se jaire sus una palhassa ; se jaire noncalentament ; s’espalhassar / s’espatarrar dins la palha.
Las vacas s’apalhassèron dins la palha fresca.

apalhassat, -ada :

espalhassat, -ada.

apalhatge :

accion d’apalhar.

apalhum :

apalhada / apalhat (jaç del bestial).

apalliment :

accion de venir palle / pallitge.

apallir (v. tr.) :

far venir palle.

apallir (s’) :

venir palle ; deperir.

apallit, -ida :

palle, -a ; pallufèc, -a.
La tinta apallida d’un manuscrit vièlh.

apalmar (v. tr.) :

tirar amb una palma o una bòla ; puntar ; alisar amb la man.

apanaire, -a :

que fornís de pan.

apanament :

noiridura. (R. IV, 406)

apanar (v. tr.) :

fornir de pan ; fornir la verquièira.

apanar (s’) :

se provesir de pan.

apançar (v. tr.) :

emplenar la pança.

apançar (s’) :

s’emplenar la pança.

apanatge :

provision de pan ; fornidura de pan ; pension alimentària ; monopòli.
Degun a pas l’apanatge de la saviesa.

apanochada :

malmanetjament ; porquejada.

apanochiment :

accion o resulta d’apanochir.

apanochar / apanochir (v. tr.) :

patolhar ; mal manejar ;
porquejar / sabracar ; agorrufar.

apanochar / apanochir (s’) :

s’espelhandrar ; s’agorrufar; se virar en sansolha (femna)

apanochat, -ada ; ...it, -ida :

espelhandrat, -ada.

apanolhar (s’) :

metre de panolha ; gaissar (plantas)

apantir (s’) :

venir ruste.

apantit, -ida :

rust, -a.

Augmentez votre trafic avec Banchange