DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

« and » / « ande » :

v. amb.

andan :

pargue per las fedas ; clastron pels vedèls.

andana :

via ; reng / rengada ; aleia (L. 15)

andanada :

mesura de superficia. (R. III, 285)

andalhar (v. tr. e intr.) :

far de rengs amb la dalha o la dalhaira.

andalhada :

reng / rengada.

andalhon :

risent (pichon vai-e-vèni de l’aiga e bruch agradiu que fa aquel vai-e-vèni).
Còr tendrièr amb fe fidèla anèron pas pus avant,
que la s’emportèt, l’ Adèla, l’andalhon andalhonant.

andalhonar (v. intr.) :

far d’andalhons.

andalós, -osa :

persona sortida d’Andalosia (Espanha).

andante (t. tecn. it. de mus.) :

lentament.

andantino (it.) :

un pauc pus viu que l’andante.

andar (v. intr.) :

anar ; córrer.

andàs :

tampa a l’intrada d’un camp ; l’airal ocupat per un pargue de fedas.

« andèl » :

v. andèr.

andèr / andèrre :

landièr ; trespès.
Far lo pè d’andèr : demorar al pè del fuòc.

andèr :

rosèla (plt.) (Papaver Rhœas)

anderrièiras :

fèrrias / quèrbas / carbas del fuòc.

andèrri / andèrre :

brisan / endèrbi / èrtre.

andessa :

mena de micha plana o redonda ; pan negre.

« andiala » / « endiola » (deform. l. p.)

v. anguila.

andolha :

iala / anduèlh ; colhonet, -a / inocent, -a. « andona » v. andron / androna.

andonilha :

esquila d’ase o de muòl. v. ariòla.

Andòrra :

principat entre Occitània e Espanha. v. p. 1053.

andorran, -a (adj. e subs.) :

relatiu, -iva a Andòrra ; sortit, -ida d’Andòrra. Dialècte andorran.

andòt / endòrt :

moissena (eisserment culhit amb sos rasims) ; pampe / pampa (fulhum de plantas o de vinha)

-ANDRE :

forma sufixada del grèc anèr, andròs (òme)
monandre -driandre - triandre.

-ANDRIA :

forma sufixada del grèc aner, andròs (òme)
triandria - poliandria.

andralh :

pelha ; vestit espelhat.

andralhós, -sa :

espelhat, -da ; pelhandrós, -osa ;
espelhandrat, -ada.

Andrieu - Andriva :

prenoms.

« andrilièira » :

v. anderrièiras.

ANDRO- :

forma prefixada del grèc aner, andròs (òme)

androcefal :

mostre del còrs d’animal e del cap uman.

androcefal, -a (adj.) :

relatiu, -iva a una representacion d’animal amb un cap uman.

androcentric, -a :

natura d’un sistèma de relacions socialas centrat sus l’òme.

androcèu (m.) :

ensemble dels organs mascles d’una flor.

androfobia :

aversion per l’òme.

androfòr (subs.) :

çò que sosten l’androcèu.

androgèn, -a (adj. e subs. m.) :

que favorís lo desvolopament dels caractèrs sexuals masculins. Ormona androgèna.

androgenèsi (f.) :

produccion en laboratòri d’animals sortits exclusivament, del punt de vista cromosomic, de lor parent mascle.

androgenic, -a :

relatiu, -iva a l’òme.

androgin, -a :

que ten dels dos sèxes.

androginia :

natura de çò androgèn, personas o plantas.

androginifòr :

çò que, dins d’unas flors, sosten las estaminas e l’ovari.

androginisme :

estat o qualitat d’androgin, -a.

androïde :

que presenta de caractèrs pròpris al sèxe masculin ;
automat (m. e f.) de forma umana.

androlatra (adj. e subs.m. e f.) :

que practica l’androlatria.

androlatria :

culte divenc portat a un òme.

andrològ, -a :

especialista (m. e f.) d’andrologia.

andrologia :

disciplina medicala qu’estúdia l’aparelh genital masculin.

andromania :

nimfomania / furor uterina.

Andromèda :

constellacion.

andromòrf, -a :

qu’a la forma d’un òme.

andropausa :

diminucion de l’activitat genitala de l’òme a partir de la cinquantena.

androsteròna :

ormona sexuala masculina.

andron / androna :

carrièira pichona ; carrièira bòrnia /
carrièira òrba ; airal entremièg dos ostals vesins.

anduècha :

v. çaijós.

anduèlh :

iala / andolha / anduècha /salsissa dels cosins ; cep mòl.

Andusa :

nom de vila de Gard (Occitània).

andusac :

mena de palabés, de palabessa, de palagrilha
de doas puas, amb una marcadoira e una manilha.

Augmentez votre trafic avec Banchange