|
amolaire, -a :agusaire, -a.amolament :atropament.amolar (v. tr.) :afilar / agusar (passar a la mòla) ; abracelar (fen) ; acroselar ; garbejar ; amontetar.amolar (s’) :s’atropelar (peissum) ; s’espessir (sang).amolat (arc.) :montet de cerealum sus un sòl.amolat (virar l’) (arc.) :virar las garbas per las tornar passar.amolat, -ada :t. a. del vèrb amolar.amolegar (v. tr.) :amolir ; amolencar / embolidorar.amolegar (s’) :s’amolir ; s’amolencar / s’emmolencar /s’embolidorar (s’afonzar dins una molenca). amolencar (s’) :se macar d’èsser tombat ; se bresar. amolencat, -ada : macat, -ada ; bresat, -ada.amolherar un òme :lo maridar.amolherar (s’) :prene femna / se maridar.amolherat :maridat.amolir / alolesir (R. VI, 73) (v. tr.) :far venir mòl.amolir (s’) :venir mòl ; s’acaponir (venir pauruc).amolit, -ida :vengut mòl, venguda mòla.amolonament :amontetament / amontairament.amolonar (v. tr.) :amontetar / amontairar.amolonar (s’) :s’amontetar / s’amontairar.amolonat, -ada :amontetat, -ada ; amontairat, -ada. |