|
alar (v. intr.) :lisar ; lisar dins l’aire.alara (adv.) :alavetz. Alara, se metèt a parlar.« alarassar (s’) » :v. s’alairar - s’alatrar.alargaire ,-a :persona qu’agrandís quicòm ; persona qu’es pas brica sarrada (avara) / persona alarganta.alargament :agrandiment.alargant, -a :largós, -osa / largural, -a / generós, -osa.En se fasent vièlh es vengut alargant. alargar (v. tr. e intr.) :deslargar ; agrandir ; espandir ;donar d’ample ; desliurar ; ganhar la plena mar... alargar (s’) :s’agrandir ; s’espandir ; venir pus larg ;venir largural ; s’enanar en mar. Lo naviri s’alarga cada jorn a dètz oras. alargat, -da :t. a. çaisús.alargue (plt.) :lachet / lachairon / laitisson. v. aqueles mots.alarguiment :alargament.alarguir (v. tr.) :far venir pus larg.Cal alarguir aquel camin, que las maquinas modèrnas... alarguir (s’) :venir pus larg.Alari / Alaric / Ilari - Alària / Aulària : prenoms. alarí :brave bram ; clam.Butèt un alarí que nos faguèt estrementir. alaricar (s’) :s’adomergir / s’adometgir / s’endometgir (tèrra)Aquela tèrra s’alarica de mai en mai. alaricat, -ada :adometgit, -ida.alarma :òrdre de prene las armas per se preparar a una ataca de l’enemic ; inquietud ; sonariá per avertir d’un malparat. Donar l’alarma.alarmament :accion o resulta d’alarmar o de s’alarmar.alarmant, -a :que pòrta lagui, que fa paur.De novèlas alarmantas. alarmar (v. tr.) :donar l’alarma ; inquietar.alarmar (s’) :se far de meissant (L. 240) sang.« alasabre » :v. aseron. |