DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

ajaçar (v. tr.) :

metre en plaça ; jaire ; desquilhar ; apalhar ; claure lo tropèl de fedas dins la jaça.
M’ajacèt aquel ventàs tot lo cerealum.
Mai val ajaçar las fedas quand fa tròp caud.

ajaçar (s’) :

se colcar ; se jaire sus l’apalhatge ; s’amatar; se metre en plaça ; s’ajaire per enfantar.
Tanlèu s’ajaçar enfantèt un nenon polidonelon.

ajaçat, -ada :

t. a. d’ajaçar o de s’ajaçar.

ajaire / ajàser (s’) :

se jaire / se jàser ; se metre al lièch ; èsser de jasilhas ; enfantar.
Tanlèu s’ajaire, la vaca faguèt las aigas.

ajagut, -uda :

t. a. çaisús.

« ajantir » :

v. acantir.

ajar (v. tr.) :

aténher / aténger ; tirar ; prene ; panar ; procurar. Aja la topina de la laissa nauta !

ajàser (s’) :

s’ajaire. v. pus naut.

« ajavelar » :

v. agavelar.

ajoatar (v. tr. arc.) :

metre buòus o vacas al jo.

ajoatar (s’) :

se metre al jo ; se sometre.

ajoatat, -ada : al jo ;

somés, -esa.
Al regiment l’agèron lèu ajoatat.

ajocador / ajocadoira :

airal per far ajocar la polalha ; airal per s’ajocar.

ajocar (v. tr.) :

quilhar ; pincar.

ajocar (s’) :

se quilhar ; se pincar ; s’acoatar ; s’aconsomir ; s’endormir ; s’engalhonar ; s’anar jaire.
Lo Justin s’ajoca quand las galinas.

ajocat, -ada :

t. a. çaisús.

ajoglarir (s’) :

venir joglar ; se far joglar. (R. III, 586)

ajoguiment :

accion de se donar al jòc, de folastrejar.
Per l’ajoguiment crenta pas degun.

ajoguir (s’) :

se donar al jòc ; venir folastre ; venir vesiat.

ajoguit, -ida :

t. a. çaisús.

ajónher (v. tr.) :

jónher ; retrapar ; aténher / aténger ; reculhir ; amassar.

ajonch, -a / ajunt, -a :

t. a. çaisús.

ajordiu :

ase (frucha de l’asenièr) / fragosta. ajornament (t. a.) : accion o resulta de remetre a pus tard.

ajornar (v. tr.) :

remandar a pus tard ; citar en justícia ;
balhar de jorn (far lum).
Ajornar un candidat. Foguèt ajornat pel 15 de mai.
Aquel bojal ajorna plan la cava.

ajornat, -ada :

t. a. çaisús.
ajuda / ajudi (m.)/ ajutòri, -òria : persona qu’ajuda.
Òm a totes besonh d’una ajuda un jorn o l’autre.

ajudada :

còp de man.

ajudaire :

persona que balha un còp de man.

ajudant :

mena de galonat de l’armada.

ajudament :

accion d’ajudar.

ajudairitz :

ajuda / ajudaira.
Sa femna es per el una brava ajudairitz.

ajudar (v. tr.) :

sostar ; assistir ; socorrir.

ajudar (s’) :

se sostar ; s’assistir ; se socorrir ; se bolegar en vista de quicòm.
S’ajudèt lo mai que poguèt per capitar son examèn.

ajudat, -ada :

p.p. d’ajudar.
A plan besonh d’èsser ajudada, qu’a pas lo sòu.

« ajulhar » :

v. asulhar.

ajust / ajuston / ajustament :

apondi ; atropament ; ondradura ; tota una amassada de peisses per groar.

ajustador :

punt de juntura.

ajustaire, -a :

persona qu’ajusta quicòm t. a. d’ajustar.

ajustament :

addicion ; amassada ; copulacion. v. R. II, 473

ajustar (v. tr.) :

apondre ; ajónher ; metre en plaça ; visar ;
arrengar un afar.
Ajustarai qu’avètz pas a me far la morala !

ajustar (s’) :

s’ajónher ; s’acoblar (s.f.) ; se pimpar.


Augmentez votre trafic avec Banchange