DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

aiga :

liquid de font, de ribièira, de mar o de pluèja ; urina ; susor ; liquid constitutiu d’una brava part de l’organisme o de l’estructura dels èssers vius (umans, animals, vegetals).
Tombar d’aiga : urinar. Donar l’aiga : ondejar.
Aiga queta : aiga chorassa / aiga mòrta.
Aquel vin a pas qu’un jorn de mai que l’aiga !

aigabegut,-da :

tressecat, -da.

aigabolhent (f) :

d’aiga que bolís. v. nòta de grand.

aigabolida :

alhada.
Una aigabolida t’aurà lèu requinquilhat l’estomac.

aigada :

pluèja / ramada / ondada / pissada (l.p.) ; alluvion ;
sanhàs ; temps de fonccionament d’un molin d’aiga ; airal que i se tròba d’aiga ; vin marrit.
Ton vin es pas qu’una aigada !

aigaci :

aigatge (m.) / rosal (f.) (umiditat de la nuèch) ; ramada / ondada / pissada (l.p.)
aiga corrent (f.) : aiga viva ; riu v. la nòta de grand.

aigada :

aigaci / ramada / ondada / pissada (l.p.)
Una aigadina me traçèt entrò a la pèl.

aigadièr, -a :

q.q. qu’aima de beure d’aiga ; persona responsabla de la distribucion de l’aiga.
aigadièr / aiguièr / aiguièira : airal per far la vaissèla.

aigadina :

pichona pluèja passadissa.

aigador :

airal per trempar lo cambe ; besal.

aigadós, -osa :

umid,-a / aigós,-osa.
Un temps aigadós.

Aigafonda :

nom de vila de Tarn (Occitània).

aigafòrt (f.) :

acid nitric ; mena d’estampa. v. nòta de grand.

aigairòl :

laca ; besalon.

aigal (m.) :

rosal (f.) / aigatge (m.) / ròs. (m.) / banhadura ;
airal que i se tròba d’aiga (cobèrt d’aiga).

aigalada :

vin tròp batejat ; salsa tròp aigalosa ; las aigas de l’amni ; airal umid.

aigalar (v. tr.) :

metre tròp d’aiga a quicòm. Aigalar lo vin.

aigalar (s’) :

venir aigalós, -osa.

aigalas (f. pl.) :

partida d’un naviri entre los amadièrs.

aigalejar (v. intr.) :

èsser tròp aigalós, -osa.
Aquela sopa aigaleja !

aigalòci :

plujada / plujal.

aigamarina :

pèira preciosa color d’aiga de mar.

aigamòrta :

aiga estadissa / aiga chorassa.

aiganafa :

aiga de flor d’arangièr.

aiganaissent (f) :

uèlh de font ; font / adotz / dotz.
Avèm una polida aiganaissent al fons de l’òrt.
v. nòta de grand.

aiganas (f. pl.) :

refasti.
Tant de trabalh me bolega las aiganas !

aiganegar (v. tr.) :

aigalar.

aiganèu :

pluèja mesclada amb de nèu.

aiganha / aiganhal / aiganhat :

rosal / aigatge.

aiganhar / aiganhejar :

far d’aigatge.

aiganhós, -osa :

tremp, -a de rosal.

aigapendent (f.) :

renvèrs (m.)

Aigapèrsa :

nom de vila de Ròse (Provença, Occitània)

aigapetarèla :

melica (bevenda facha amb de mèl)

aigar (v. tr.) :

trempar lo cambe dins l’aigador.

aigarada :

aigarèl / besalòt (besal pichon).

« aigarada » :

v. aigalada.

aigardent (f.) :

de blanca / de tressièis. v. nòta de grand.
L’aigardent de prunas es una aigardent de flor.

aigardentar (v. tr. ) :

far d’aigardent.

aigardentaire, -a / aigardentièr, -ièira :

q.q. que fa d’aigardent (f.)

aigarós,-osa :

aigadós, -osa.

aigaròs (f.) :

aiga ròsa (R. II, 39) v. nòta de grand.

aigas (las) :

liquid qu’enròda l’amni.

aigas (far las) :

parturir (L. 280) / enfantar ; morir.

Aigasmòrtas :

vila de Gard (Occitània).

aigasal (f.) :

saumura.
Servar quicòm dins d’aigasal.

aigasenhada :

aiga benesida.
Prenguèt d’aigasenhada e se senhèt.

aigasenhadièr :

benechièr / benedichièr.
I aviá alara un aigasenhadièr a cada lièch.

aigassa :

aiga mala / aiga marrida.

Aigasvivas :

nom de vila (Aude, Gard, Erau) (Occitània)

aigassada :

brava ramada / delavaci.
Al mes de març fa tot un fum d’aigassadas.

aigassar (v. tr. e intr.) :

trempar dins d’aiga passida ; trabalhar dins l’aiga ; far tròp embeure d’aiga ; còire tròp dins l’aiga ; se tròp embeure d’aiga.

aigassejar / aigatussar (v. tr. e intr.) :

coma çaisús.
aigassièr / aigatièr, -ièira : aqüatic, -a.
Aucèls aigassièrs / Aucèls aigatièrs.

aigasuau, -ava :

sornarut, -uda.
Aigasuava coma es, mesfisa-t’en !

aigat :

inondacion.

aigatièr :

v. aigassièr.

aigatge :

rosal / banhadura del matin.
L’aigatge es de crentar per las fedas de lach. aigatilha : aiga mala ; espandi d’aiga pro tèunhe.

aigatolar (v. tr.) :

banhar ; ajustar d’aiga.

aigatolís / aigatolissa :

delavaci.
Faguèt un tal aigatolís que tot èra pas qu’una aiga.

aigatorlada :

abondància d’aiga.

aigatrebolar (v. intr.) :

bolegar.
Ausa pas aigatrebolar : ausa pas bolegar.

aigavèrs :

acrin de montanha ; rega de particion de las aigas ; renvèrs ; pendís.

aiglentina :

ròsa canina (flor de l’agalencièr) (Rosa canina)

aigolar :

rajar.

aigorlada :

aiga en abondi.

aigós, -osa :

aigat, -da.

aiguejar (v. tr. e intr.) :

lavar ; refrescar la bugada ; embeure.

aiguesponcha (f.) (plt.) :

negreput purgatiu (Rhamnus cathartica)

aigueta :

diminutiu afectiu d’aiga.
« Se tu te fas l’aigueta linda,
ieu lo pescaire me farai,
te pescarai ! » Mistral (citat de memòria)

aiguièr / aiguièira :

pèça per far la vaissèla ; pèira plana per far la vaissèla ; trauc d’evacuacion per las aigas de vaissèla ; bacin per far la vaissèla.


Augmentez votre trafic avec Banchange