DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

agre, -a :

qu’a rebolit ; qu’a virat ; qu’a perit.
Aquel vin es vengut agre.

agre :

disposicion naturala ; campèstre ; país ; l’anar del país.

agre :

alús ; orgulh ; agron (una còta d’alús).
Aquí l’agre / aquí l’alh : aquí lo problèma.
Far agre : alussar / agrejar (soslevar amb un alús)

agredoç (m.) :

guina (mena de cerièira aspra).

agredoç, -a (adj. e subs.) :

mièg agre-mièg doç ; mièja agra-mièja doça. De paraulas agredoças.

agregacion :

accion o resulta de s’agregar ; lo concors universitari pus dificil de França.
A fòrt plan capitada son agregacion.

agregar (v. tr.) :

aculhir ; associar.

agregar (s’) :

s’associar.
S’agreguèron dos actors novèls.

agregat :

ensemble o soma de diferentas causas o personas ; t. tecn. de tot un fum de disciplinas.
Vegèrem alara un agregat qu’èra pas de creire.

agregatiu, -iva :

qu’a tendéncia a s’agregar (R. III, 507)
qu’a capitat l’escrich de l’agregacion.

agrejar (v. intr.) :

sentir a agre ; aver un gost agre.

agrejar (v. tr.) :

soslevar amb un alús ; assajar / ensajar.

agrejar (s’) :

se soslevar peniblament ; se bolegar peniblament.

agrelha :

vineta (Rumex acetosa)

agrelhon :

agrimòla (mena de gròs agrassòl) (Ribes nigrum)

« agremolir » :

v. agrumelar.

« agrempir» :

v. agrepir.

agrena :

agranhon (frucha del bartàs negre).

agrenièr :

agranhonièr / bartàs negre (Prunus spinosus)

« agrepesir » :

v. agrepir.

agrepiar (v. tr.) :

metre a la grépia.

agrepiar (s’) :

se metre a la grépia.

agrepiat, -ada :

a la grépia. Las vacas se son agrepiadas.

agrepiment :

accion o resulta d’agrepir o de s’agrepir.

agrepir / agrepesir (v. tr.) :

engordir ; arraulir ; encrocar.
èrem totes agrepesits a causa del grand freg. agrepir (s’) : s’engordir ; s’arraulir ; s’encrocar...

agrepit, -ida / agrepesit, -ida :

t .a. çaisús.

agrèst, -a :

relatiu, -iva als camps.
Menar una vida agrèsta.

agreta (plt.) :

vineta comuna Rumex acetosa) vineta pichona (Rumex acetosella)
vineta redonda (Rumex scutatus)

« agretonir » :

v. agratonir.

agreujar (v. tr.) :

cargar ; molestar (R. IV, 247) ; far venir grèu.

agreujar (s’) :

venir pus grèu.

agreujat, -ada ;

vengut pus grèu, venguda pus grèva.

agreu / grefol / agrèvol (plt.) :

(Ilex aquifolium)

agreular (subs. m.) :

airal cobèrt d’agreus (de grefols)

agreuliment :

accion o resulta d’agreulir o de s’agreulir.

agreulir (v. tr.) :

far venir greule (prim).

agreulir (s’) :

venir greule.

agreulit, -ida :

vengut greule, venguda greula.
S’es agreulit mai que jamai.

« agrèvol » :

v. agrèu.


Augmentez votre trafic avec Banchange