|
a fòrça que (conj.) :de fòrça que / a fòrça de.A fòrça qu’es vengut vièlh es vengut tot blanc. aforar (v. tr. arc.) :avalorar / estimar. (R. III, 362)aforcar (v. tr.) :enforcar ; ponchar amb una pua de la forca ; ormejar (ancorar un naviri).Aforcava lo fems a bravas forcadas. Aforquèron lo naviri tanlèu arribar. aforcat, -ada :que s’es trapat, -ada un còp de forca ; ponchat, -ada per una pua de forca. Vaca aforcada.aforestacion :accion o resulta d’aforestar.aforestar (v. tr.) :mudar un terren en bòsc o en selva.aforisme :proposicion jos forma de maxima.Raça raceja es un aforisme. aforistic, -a :en forma d’aforisme.« aformic » :v. formic, formiga.afornelar e derivats :v. fornelar.afortiment :afirmacion (v. R. III, 314 - L. 9) ; enfortiment ; fortejament (vin, formatge...)L’afortiment d’una vertat. L’afortiment d’un formatge. fortiori (a) (loc. adv. lat.) :a pus fòrta rason.afortir (v. tr. e intr.) :assolidar ; enfortir ; fortificar ; laurar plond ; fortejar (vin, formatge...)Afortissi pas res, mas cresi plan que l’ai vist. afortir (s’) :t.a. çaisús.afortit, -ida :t.a. çaisús.afortunar (v. tr.) :far venir urós, -osa ; far venir astruc, -ga ; far venir ric, -a.afortunar (s’) :venir ric, -a ; venir astruc, -uga.afortunat, -ada :ric, -a ; astruc, -uga.afortunadament :d’un biais afortunat ; aürosament.« afós » :v. fos.afototropic, -a :relatiu, -iva a l’afototropisme.afototropisme :fototropisme negatiu. |