|
afolament :alteracion (R. II, 46) ; deterioracion.Afolament de la moneda (desvalorament...) afoladura :desafilatge.afolaire, -a :persona que deteriora.afolar (v. tr.) :deteriorar (R. III, 32) ; alterar (R. II , 46) / gastar ; asimar ; bercar (mèla) ; asortar ; desanisar ; far se despitar / despieitar l’aucèla e son mascle.afolar (s’) :venir fòl ; trapar la ràbia ; + t. a. d’afolar.« Se la moneda s’afolava »... (1170, Roergue) afolat, -ada :t. a. d’afolar o de s’afolar.L’aucèla a afolat : l’aucèla s’es despitada. Can afolat : can qu’a trapada la ràbia. afolatge :accion d’afolar t. a. d’afolar o de s’afolar.afolastrir (s’) :s’engausilhar (venir amorós, -osa).S’afolastrís cada còp que vei una polida dròlla. afoliment :accion de s’afolastrir / de s’engausilhar.afolir / afolesir (v. tr. e r.) :far venir fòl.afolir / s’afolesir (s’) :venir fòl (s.f.)afolit, - a :vengut fòl, venguda fòla ; tròp amorós, -osa.afolesit, -ida :vengut fòl, venguda fòla.afoliscar (s’) :s’enaurelar / s’afiscar.afoliscat, -da :que camina lo cap al vent ; extravagant,-a / desvariat,-ada ; minhard,-a / manieirat,-ada.« afomorar » :v. afemorar.« afomoronar » ( en Albigés e Roergue) :v. afemoranar.afolcar (v. tr.) :atropelar.afolcar (v. tr.) :menar / dirigir. (R. III, 352)afolcat, -ada :atropelat, -ada.afolesir / afolir (v. tr.) :far pèrdre lo cap / far venir fòl.afolesir / afolir (s’) :pèrdre lo cap / venir fòl. |