DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

afiantar (v. tr.) :

aimar ; estimar mai / preferir.

afiar / afidar / afisar (v. tr.) :

assolidar / afortir. (L. 9)

afiblament :

accion o resulta d’afiblar o de s’afiblar.

afiblar (v. tr.) :

vestir ; sailar ; acotrissar ; acotrar. (L. 9)
èra afliblada que fasiá paur.

afiblar (s’) :

s’ acotrissar.

afiblat, -ada :

acotrissat, -ada.

afibrinogenemia :

manca de fibrinogèn dins lo sang.

afical :

arretnador. v. arretnar.

aficar (v. tr.) :

espintar ; espatlar e afustar ; atrencar / afinfar. aficar (s’) : permejar / s’encanissar / s’esperforçar ; s’afinfar / s’atrencar.
S’afica tant que pòt per acabar son prètzfach.
S’afica consí que siá. v. consí.

aficha :

fuèlh estampat o manuscrit empegat sus una paret.

afichaire, -a :

persona qu’aficha quicòm.

afichar :

anonciar amb d’afichas ; mostrar ostensiblament.
An afichat : an fachas las anóncias (de maridatge)

afichar (s’) :

se mostrar ostensiblament.
S’afichava amb una filha fenestrièira.

afichatge :

accion o resulta d’afichar o de s’afichar.

« aficionat, -ada » (del cast. aficionado) :

v. amator.

afidar (v. tr.) :

assolidar / afortir ; garentir. (L. 9)
afidavit (del lat. affidavit : assolidèt) (t. tecn. de drech)
Li donèron un afidavit (un document)

afièch, -a :

ardent, -a / arderós, -osa ; afectuós, -osa ; abiaissat, -ada ; plan ensenhat, -ada ; graciós, -osa ; plan vestit, -a ; plan bastit, -ida.
afièch (adv.) : sens menar bruch.
Caminava afièch, coma qui pana.

« afifolir » :

v. afinfar.

afigorit, -da :

caput, -da ; testòri, -òria ; engimerrit, -da.

afigorir (s’) :

venir caput ; venir testòri ; s’engimerrir.

afigurar :

doblet de figurar. v. figurar.

afigurar (s’) :

doblet de se figurar. v. se figurar.

afilada :

accion d’afilar / d’agusar.

afiladoira :

aplech per afilar.

afilaire, -a :

persona qu’afila quicòm, qu’agusa quicòm.

afilandat, -da :

ocupat, -da a filar.

afilar (v. tr.) :

agusar.

afilat, -ada :

plan agusat, -ada.

afilatar (v. tr.) :

trapar amb un filat ; enganar (t. a.) ; despiucelar (s. f.)
afilhament / afilhatge (R. III, 333.) E non pas « afiliacion »

afilhable, -a :

que pòt èsser afilhat, -ada.

afilhar (v. tr.) :

far dintrar q.q. endacòm coma membre ; ligar una associacion a una autra.

afilhar (s’) :

intrar dins una associacion coma membre.
Me soi afilhat a sabi pas quantas d’associacions.

afilholament :

afilhament pel baptisme. (R. III, 328)


Augmentez votre trafic avec Banchange