|
aferar (v. tr.) :far venir fèr ; espaventar / englajar.aferar (s’) :s’espaurir / s’esfarotjar.aferat, -ada :t. a. çaisús.aferent, -a :que pòrta o que mena dedins ; que concernís ; que reven a cadun ; anèx, -a.Canal aferent. Question aferenta. Porcion aferenta. aferèsi (f.) :supression de la vocala iniciala après la finala vocalica del mot precedent ; supression d’una letra o d’una sillaba al començament d’un mot. Aquò’s polit !aferlecat, -a :aciut, -a ; bolegadís, -issa ; pimpanèl, -a ; alebraudit, -da ; aluserpit, -da ; escarrabilhat, -da.afermar (v. tr.) :arrendar.afèrme :arrendatge.afermat, -ada :arrendat, -ada.afermir (v. tr.) :far venir pus fèrm. v. fèrm.afermir (s’) :venir pus fèrm.afermit, -ida :vengut fèrm ; vengut pus fèrm. afernar (s’) : s’encanissar ; s’emmalir ; s’afranar.aferonament / aferoniment :animacion ; excitacion.aferonar / aferonir : enferonir (v. tr.) :far venir fèr ; agulhonar ; acometre / afiscar.aferonar (s’) :s’animar ; s’afiscar ; s’escaufestrar.`aferonat, -ada / aferonit, -ida :t. a. d’aferonar. aferrar (v. tr.) : acrocar ; prene de fòrça ; agafar.aferrar (s’) :s’acrocar a quicòm o a q.q. ; s’obstinar.aferrat, -ada :t. a. d’aferrar o de s’aferrar.aferratjar (v. tr.) :metre un animal al verd.aferratjat, -ada :al verd. |