afan :trabalh penible ; brava prèssa ; aprèissament ; crèbacòr.La mòrt o aplana tot : problèmas, colèras, afans. afanador :bracièr (jornalièr que trabalha amb sos braces)afanaire, -a (adj. e subs.) :manòbra / jornalièr, -ièira ; bracièr (òme de pena) ; penible, -a.afanament :lassièira ; brava prèssa (prèissa).afanant, -a :trabalhaire, -a / valent, -a.afanar (v .tr. e intr.) :susar lo malan ; forçar ; bechigar ; fatigar ; despachar.afanar (s) :se despachar ; sesperforçar.Dont mai safanava dont mai sabracava lo trabalh. afanat, -ada :afairat,-ada ; ganhat,-ada a fòrça de trabalh.afanatge :salari ; paga.Viure de son afanatge. Manjar tot son afanatge. afangalat, -ada :aganit, -ida.Uèi, per un de sadol, tres òmes son afangalats ! afangar (v. tr.) :enfangar ; embosar.afangar (s) :senfangar ; sembosar.afangat, -ada :enfangat, -ada ; embosat, -ada.Lo pòrc safanguèt dins lo tautàs de la bòria. afanita :ròca microcristallina.afanoptèr, -a :sens alas. |