|
afamaire, -a :persona qu’afama q.q.afamadàs, -assa :afamat, -ada que se pòt pas dire.afamar (v. tr.) :aganir / adelir / afamatar.afamar (s’) :s’aganir / s’adelir / s’afamatar.afamason :accion o resulta d’afamar o d’èsser afamat.afamat, -da :aganit, -ida / adelit, -ida / afamatat, -ada.afamatar (v. tr.) :doblet d’afamar.afaminar (v. tr.) :menar, condemnar a la famina. |