|
adol, -a :nèci, nècia ; dolent, -a.adolentiment :afliccion (R. II, 32) ; dolor.adolentir (v. tr.) :far venir dolent o emmalit ; afligir. adolentir (s’) : venir dolent, -a o emmalit, -ida.adolentit, -ida :vengut dolent, venguda dolenta.adolescéncia :periòde entre l’enfància e l’atge adult. v. atge.adolescent, -a (adj. e subs.) :jovent, -a.Adòlf : prenom. adolesir (v. tr.) :adolentir / endolentir / endolir.adolesir (s’) :s’adolentir / s’endolentir / s’endolir.adolesit, -ida :adolentit, -ida.adolorir (v. tr.) :èsser causa d’una dolor / adolesir.L’emmaliment de son enfant l’adolorís fòrça. adolorir (s’) :venir adolorit,-ida / s’adolesir.adolorit, -ida :que dòl ; que patís de dolor.Ai una camba adolorida que m’empacha de caminar. |