|
adjacéncia :estat de çò adjacent.adjacent, -a :atenent, -a / contigú, -ua (que tòca a, que se tòca amb) (R. III, 583)Los ostals adjacents foguèron totes cremats. adjectiu :mot que qualifica o determina un substantiu.Adjectiu qualificatiu, possessiu, demonstratiu... adjectival, -a :qu’a la valor d’un adjectiu.Anèl d’argent (« d’argent » es una locucion adjectivala) adjectivar (v. tr.) :mudar un substantiu en adjectiu.adjonccion :accion d’adjónher ; causa adjoncha. (R. VI, 57)Decidiguèt l’adjonccion d’un garatge a l’ostal. adjonch, -a / adjunt, -a :ajustat, -ada.adjónher (v. tr.) :ajustar. (s.VIII, glòsas de Reichenau)adjónher (s’) :se far ajudar per q.q.S’adjonguèt una autra secretària. adjudicacion :accion d’adjudicar o de s’adjudicar quicòm.L’adjudicacion foguèt atribuida al mens carestiós. adjudicar (v. tr.) :assignar o atribuir quicòm a q.q.adjudicar (s’) :s’apropriar quicòm.S’adjudiquèt totes los prèmis de la competicion. adjunccion (R. III, 598) :adjonccion. v. pus naut.adjuracion :accion d’adjurar.adjurar (v. tr.) :pregar amb insisténcia.adjutor, -a / adjutòri, -a :persona qu’ajuda. (R. III, 609 - 610)adjuvant :remèdi qu’augmenta o modifica l’accion d’un autre remèdi.adjuvatiu, -a :qualitat de çò adjuvant ; de la natura d’un adjuvant. (R. III, 609)ad libitum (lat.) :a volontat. (v. p. 20, 2°/d)ad literam (lat.) :a la letra. (v. p. 20, 2°/ d)Cal totjorn citar un autor « ad literam » |