|
acuèlh / aculhença / aculhiment :accion d’aculhir.acuïtat :qualitat de çò agut ; intensitat. (R. II, 36)Acuïtat d’un son, d’un agach, d’una dolor. Acuïtat visuala. Acuïtat sensoriala. aculada :çò que l’òm acuola ; çò que l’òm escula.aculaire, -a :persona qu’acuola quicòm o q.q.acular (v. tr.) :far tombar de cuols ; acuolar ; escular ; afrabar.acular (s’) :s’acuolar ; s’escular ; s’afrabar.aculeat, -ada :provesit, -ida d’una espina o d’un fisson.Plantas aculeadas. Insèctes aculeats. Formigas, vèspas e abelhas son d’aculeats. aculeïfòrme, -a :que revèrta una espina de planta.aculh / acuèlh :recepcion.aculhir (v. tr.) :recebre q.q. en çò seu.aculhieire, -a :persona qu’aculhís.aculpar (v. tr.) :acusar ; blaimar ; enculpar.aculpar (s’) :s’acusar ; se blaimar.aculpat, -ada :acusat, -ada.acuminat, -ada :que s’acaba en poncha.Fuèlha o frucha acuminada. « acumular » e derivats (fr.) :v. acomolar.acupunctor, -tritz :especialista (m. e f.) d’acupunctura.acupunctura :tecnica medicala chinesa que se practica amb d’agulhas primas espintadas sus d’airals precises del còrs. E non pas « acupontura » : v. (R. VI, 442)acusable, -a :que pòt èsser acusat, -ada.acusacion :accion o resulta d’acusar o de s’... (R. II, 360)acusador, -airitz :persona o causa qu’acusa.acusaire, -a :persona qu’acusa.acusament :escrich signat per reconéisser que l’òm a plan recebut un mandadís. Acusament de recepcion.acusar (v. tr.) :declarar colpable, -a.acusat, -da (adj. e subs.) :inculpat, -ada.acusatiu :cas de declinason latina.acusatòri, -a :relatiu, -iva a l’acusacion.acutangle :triangle que sos tres angles son aguts.acutangular, -a :que forma un angle agut.acutorbar (s’) :cutar / clinhar (jogar a l’amagat, a cutabòrlhe)acutorbat, -ada :ocupat a cutar. |