DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

acorar (v. tr. e intr.) :

descorar (far refasti) ; degostar ; afalhocar.

acorar (v. tr.) :

escorar (mar.) ; espiconar ; sosténer ; cotar ; sostar ; aparar.

acorat, -ada :

t. a. çaisús.

acorar (s’) :

se desencorar ; se desesperar.

acoratjar (v. tr.) :

encoratjar / encorar.

acoratjar (s’) :

s’encoratjar / s’encorar.

acoratjat, -ada :

encoratjat, -ada / encorat, -ada.

acorbaissar / acorbar (s’) :

se corbar ; se baissar ; s’aclatar.

acorbaissat, -ada :

t.a. çaisús.

acorbar :

corbar. v. corbar.

acorcha / acorchi :

camin pus còrt ; travèrsa.
Prene los acorchis fa ganhar de temps.

acorchidura :

accion o resulta de far pus cort (t. a.)

acorchament / acorchiment :

accion d’acorchar.

acorchar / acorchir (v. tr.) :

far pus cort (t. a.)
Tròp beure e tròp fumar acorchisson la vida.

acorchar / acorchir (s’) :

se far pus cort.
A la davalada los jorns s’acorchisson de mai en mai.

acorchat, -ada / acorchit, -ida :

(t. a.)

acorchièira :

acorcha / acorchi. v. pus naut.

acorchinar (v. tr.) :

far ridiculament pus cort, -a.

acorcossonir (s’) :

se gorgolhar ; se vermenar.
Los peses, ongan, se son acorcossonits.

acorcossonit, -ida :

gorgolhat, -ada (blat, vianda...)
v. corcosson - gorgolh.

acòrd (m.) :

biais de sentir, de pensar o de far, comun a doas personas o mai ; pacte ; resolucion presa per una assemblada ; union entre doas causas ; nòtas de musica simultanèas plan apariadas. v. acòrdi.
I a pas totjorn acòrd dins un coble.
Signèron un acòrd davant notari.
Se metèron d’acòrd sus çò de far d’en primièr.
Los acòrds musicals s’endevenián fòrt plan.

acordable, -a :

que pòt èsser acordat (t. a.)

acordaire, -a :

persona que son trabalh es de metre d’acòrdi ;
persona que sap acordar d’instruments de musica.

acordalhas (f.pl.) :

l’acòrdi oficial abans lo maridatge. acordament /

acòrdi / acordança :

accion de se metre d’acòrdi ; arrengament.

acordar (v. tr. e intr.) :

metre d’acòrdi ; favorir ; contrarotlar las sonoritats d’un instrument de musica ; armonizar entre eles dos instruments de musica o mai.

acordar (s’) :

s’endevenir.

acordatge :

accion o resulta d’acordar de sons musicals.

acordelar (s’) :

s’encordelar.

acòrdi :

consentida / consentiment.

èsser d’acòrdi :

èsser consent.
Se metre d’acòrdi / tombar d’acòrdi.

acordelar (v. tr.) :

encordelar (metre lo fen en còrdas) acordelar (s’) : s’entieirar.

acordelat, -ada :

entieirat, -ada.

acordeon :

instrument de musica popular.

acordeonista (m. e f.) :

persona que jòga de l’acordeon.

acoria :

abséncia congenitala de l’irís e de la pupilla.

acorral :

canal de sortida per las aigas d’un molin.

acórrer / acorrir (v. intr.) :

venir a la lèsta.

acorregut, -uda / acorrit, -ida :

vengut, -uda a la lèsta.

acorrocar (v. intr.) :

clocir ; s’aclatar suls poletons ; s’aclatar ; s’amatar ; s’abrigar.

acocorrat, -ada :

t. a. çaisús.

acorsar (v. tr.) :

acostumar a la corsa ; butar a córrer ; persègre / acotir ; percaçar ; agarrir ; butassar.

acorsar (s’) :

se corsar : se persègre / s’acotir.
Aquel can quita pas d’acorsar los cats.

acorsat, -ada :

t. a. d’acorsar o de s’acorsar.

acorsejar (v. tr.) :

frequentatiu d’acorsar.

acorsejar (s’) :

frequentatiu de s’acorsar.


Augmentez votre trafic avec Banchange