|
acocarrar / acocarrir (v. tr.) :acoquinar / encanalhar.acocarrar / acocarrir (s’) :s’acoquinar ; s’encanalhar.S’es acocarrat amb una tropelada de paucvals. acochar / acoitar (v. tr.) :corsar / acotir ; caçar ; percaçar ; preissar ; despachar.acochar / acoitar (s’) :s’afanar.Ni per s’acochar, son trabalh avança pas gaire. acochat, -a / acoitat, -a :t. a. çaisús.acochament :celeritat (R. VI, 10 - II, 373)acocholar (s’) :s’agrovar ; s’acoconar ; s’arrucar dins la fauda de la mamà.acocholat, -ada :t. a. çaisús.acocolador (l’) :los privats / los comuns (latrinas).acocolar / acocolir (v. tr.) :atitolar ; costosir ; calinejar.acocolar / acocolir (s’) :s’acoconar / se baissar ; s’agrovar.acocolat, -ada :t.a. çaisús.acocolit, -ida :nèci, nècia / piòt, -a.acoconar (s’) :se refaudir ; s’arraulir.acoconat, -ada :refaudit, -ida ; arraulit, -ida.Acoconat dins la fauda de sa mamà. |