DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

accedir (v. intr. ind.) :

arribar a ; obténer / montar pus naut ; èsser consent . Aquel camin accedís a la bòria.
Accedir a una fonccion, a una demanda.

acceleracion :

abrivada.
L’acceleracion del baticòr preocupava lo mètge.
accelerador : abrivaire.
Apevèt tròp brutalament sus l’accelerador.

accelerador, -airitz :

qu’accelèra. Fòrça accelerairitz.

accelerar (v. intr.) :

abrivar.
Aquel remèdi accelèra lo baticòr.

accelerar (s’) :

venir pus rapid.

accelerograf :

aparelh per enregistrar e estudiar graficament l’acceleracion d’un movement.

acceleromètre :

instrument de mesura de l’acceleracion.

accent (t.a.) :

elevacion de la votz sus tala o tala sillaba ;
inflexion de la votz per exprimir un sentiment ; entonacion
particulara ; biais de prononciar ; signe sus una letra.
L’accent d’un pòble fa partida de sa personalitat.
Aviá un accent de sinceritat que me pertoquèt.
Parlava occitan sens brica d’accent alemand.

accents occitans :

v. trèma
- à : lo papà, la mamà. - á : aviá, malautiá.
- è : capèl, mantèl. - é : véser, cortés.
- í : país, Loís - ï : Loïsa, païsa.
- ò : pòrta, mòrta. - ó : jónher, gelós. - ú : talús, alús. - ü : ataüc, diürn.

ACCENTO- :

forma prefixada del latin accentus (accent)

accentogèn, -a :

natura dels morfèmas, dels sintagmas qu’an la proprietat de constituir d’unitats accentualas.

accentuable, -a :

que pòt èsser accentuat, -ada.

accentuacion :

accion o resulta d’accentuar.

accentual, -a :

relatiu, -iva a l’accent ; basat, -ada sus l’accent.

accentuar (v. tr.) :

t. a. del mot accent.

accentuar (s’) :

s’intensificar (t.a)
Lo freg s’es encara accentuat.

accepcion :

sens d’un mot ; sens ; parcialitat / preferéncia.
(R. IV, 43 - II, 276) Coneissiái pas aquela accepcion del mot.
Sens accepcion de persona.

acceptabilitat :

qualitat de çò acceptable.

acceptable, -a :

que pòt èsser acceptat, -ada.
Me propausèt un trabalh acceptable.

acceptablament :

d’un biais acceptable.

acceptacion :

accion o resulta d’acceptar.
Son acceptacion es fòrt improbabla.

acceptar (v. tr.) :

volontar quicòm o q.q.
Lo proposicion foguèt acceptada.
La nòra foguèt acceptada dins sa novèla familha.

acceptor :

atòm o grop d’atòms qu’atrai los electrons de ligason ; dins un semiconductor, atòm trivalent capable de recebre un electron d’un autre atòm.

accès :

apròchi ; abòrd ; arribada ; febrada.
L’accès de la cosina demòra defendut.
L’accès de l’iscla es de mal far. Un accès de colèra.

accessibilitat :

qualitat de çò accessible.

accessible, -a :

airal que i se pòt arribar aisidament ; causa o persona que son pas fòra portada.
Montanha accessibla. Persona accessibla.

accession :

accion de montar pus naut, d’obténer quicòm.
Accession a la proprietat.

accèssit :

recompensa mendra que non pas lo prèmi.
Agèt l’accèssit primièr, mas non pas lo prèmi.
accessòri, -òria : mens important, -a que çò principal.
S’arrestar pas a l’accessòri per anar a l’essencial.

accessòriament :

d’un biais accessòri.

accessorista (m. e f.) :

persona cargada dels accessòris dins un teatre, un estudiò de television o de cinemà ; persona que ven al detalh d’accessòris d’automobilas, de motocicletas...

accessorizar (v. tr.) :

adornar amb d’accessòris.

Augmentez votre trafic avec Banchange