|
acambar (v. tr.) :escambarlar ; encambar.acambat, -ada :escambarlat, -ada.Lo drollon èra acambat sus una bicicleta tròp nauta. acaminaire, -a :guidaire, -a ; protector, -tritz ;q.q. qu’encamina, que protegís. acaminament :accion d’encaminar o de s’encaminar.acaminar (v. tr.) :metre en camin / encaminar.M’acaminèri quant tu, a sièis oras. acaminar (s’) :s’encaminar ; s’afanar ; arribar.acaminat, -ada :encaminat, -ada ; qu’es en camin.açamont / aiçamont. v. capmont. acamp :amassada ; amàs / acampadura / abscès.acampada :culhida / acampat ; recuèlh ; remassadís.acampadura : abscès / amas de poire. acampaire, -a :amassaire, -a ; estalviaire, -a.acampanhardir (s’) :prene gost a viure a la campanha.acampar (v. tr.) :amassar ; culhir ; estalviar ; far de poire ; deslargar un tropèl.Cal acampar la frucha quand es madura. Ai un amàs (abscès) qu’es a acampar. Acampi lo bestial quand s’es levada la rosal. acampassir / acampestrir (s’) :se mudar en frachiva.acampassit, -da / acampestrit, -ida :mudat,-ada en frachiva.Se i fasiam pas moment, tot seriá lèu acampassit. acampejar (v. intr.) :campejar (se passejar pels camps) |