|
acalar (v. tr.) :amaisar / apasiar ; abrigar ; cachar ; cauçar una planta.Qual sap s’aquel ventàs s’acalarà lèu ? Aquela responsa l’acalèt sul còp. Acala son tractor dins lo carretial. Acalar la calhada : la cachar amb las mans. Acalèt sas bledas, puèi sos trufets. acalar (s’) :s’amaisar ; se calar ; s’abrigar ; se baissar.Las galinas pondeiras s’acalan quand lor passas al pè. acalasia :fonccionament anormal dels esfinctèrs.acalat, -ada :amaisat, -ada ; abrigat, -ada ; baissat, -ada.acalculia :pèrdia de la facultat de calcular.acalèf (m.) :ortiga de mar / pòta / carnassa (Medusa pulmo)acalèfs (m.pl.) :familha de grandas medusas :(Cotylorhiza tuberculata) ; (Pelagia noctiluca)... acalhaudar (v. tr.) :acorsar a còps de pèiras ; insolentar.Autres còps, acalhaudavan las femnas adultèras. acalhaudar (s’) :se desrocar / s’apeiregar.Quand èrem dròlles, nos acalhaudàvem. acalhaudat, -ada :desrocat, -ada / lapidat, -ada.acalinar (v. tr.) :afiscar. v. afiscar.acalinar (s’) :s’afiscar ; s’engalinar ; s’apassionar.acalinat, -ada :apassionat, -ada.Es bravament acalinat per son trabalh. acalinhar (v. tr.) :calinhar / calinhejar / torolhar.acalinhar (s’) :se calinhar / se calinhejar.acalinhassir (s’) :s’afemelir / quitar pas de s’adonar a las frequentacions amorosas.acalmir (s’) :s’apasiar.acalmit, -ida :apasiat, -ada.acalonjar (v. tr.) :apracticar (frequentar una botiga en tant que practica) ; mandar de practicas a un mercadièr ; acandolar / aprovesir / aprovisionar.Acalongi pas aquela botiga. acalonjat, -ada :acandolat, -ada / aprovesit, -ida.Una botiga plan acalonjada. acalorament :accion o resulta d’acalorar o de s’acalorar ; resulta d’un còp de solelh o d’un còp de fèbre.acalorar / acalorir (v. tr.) :calfar ; escalfar.acalorar / acalorir (s’) :s’escalfar ; se téner al caud ;se metre al caud (en parlant del temps). Lo temps s’acalora pas gaire per un mes d’abril ! acalorat, -ada / acalorit, -ida :escalfat, -ada.Siás ben acalorat aqueste matin ! |