DICCIONARI GENERAL OCCITAN de Cantalausa

abriaga / briaga :

biraga ; civada bauja. (R. II, 17)

abrial :

doblet d’abril. v. abril.

abric (m.) / abriga / abrigada :

mena de refugi.

abridolar (v. tr.) :

far de bridolas / bridolar (v. bridolar)
tanar / tustassar / tabassar ; bresar.

abridolar (s’) :

se bresar.

abrigaire, -a (adj. e subs.) :

quicòm o q.q. que met a l’abric.

abrigalh :

marrega ; saile ; cobèrta de brèç.

abrigatge :

abric ; accion d’abrigar, de metre a l’abric.

abrigar (v. tr.) :

metre a l’abric.

abrigar (s’) :

se metre a l’abric.
Quand trona se cal pas jamai abrigar jos un arbre.

abrigat, -ada :

a l’abric.

abril / abrial :

lo mes quatren de l’annada.
abrièl, -a / abrilós, -osa / abrilenc, -enca.
Pascas abrièlas : Pascas que tomban en abril.

abrigalhar (v. tr.) :

bresar. v. brigalh.

abrinar (v. tr.) :

bresar ; embrenicar ; apecilhar.

abrís (plt.) :

jonc.

abriva / abrivada :

lanç ; butada ; vam ; afan ;
blaime ; semonsa.

abrivaire, -a (adj.) :

enganaire, a.

abrivaire, -a (adj. e subs.) :

amodaire, -a (t. a.)

abrivaire d’automobila :

accelerador.

abrivament :

impetuositat / ardor. (R. II, 260)

abrivar (v. tr. e intr.) :

lançar ; preissar ; percaçar ; enganar.

abrivar (s’) :

se lançar ; s’afanar ; se laissar enganar.


Augmentez votre trafic avec Banchange