|
Abèl :prenom.abelan, -a :alargant, -a ; generós, -osa. (R.III, 459) abelar (v. tr.) : netejar ; adornar ; far venir polit, -ida.abelar (s’) :venir polit, -ida ; se metre al bèl (temps)abelat, -ada :vengut, -uda polit, -ida ; vengut, -uda bèl, -a.abelh : bugal / abelhièr :airal que i a de bornhons.abelha :insècte que fa de mèl (Apis mellifica)Abelha reina. Abelhas obrièiras. abelhaire, -a :apicultor, -tritz.abelhana :citronèla / limoneta (Melissa officinalis)abelhar (v. tr.) :provesir amb d’abelhas o de bornhons.abelhard : insècte felut que revèrta una abelha gròssa : (Bombus lapidarius) ; (B. agrorum) ; (B. sylvarum) abelha mascla. abelhenc, -a :relatiu, -iva o caracteristic, -a d’una abelha o de las abelhas.Bronzinament abelhenc. Marrana abelhenca. abelhièr :bugal (airal que i a de bornhons) ; aucèl que se noirís d’abelhas e de vèspas (Merops apiaster)abelhòla :vespièr / vespatièira.abelidor, oira :qu’abelís, que flata, qu’apolidís.Paraulas abelidoiras. abelièr :tropèls de fedas mestrejats per un sol pastre.abeliment :accion d’abelir, de flatar, d’apolidir.abelir (v. tr. e intr.) :embelir ; flatar ; venir polit, -ida ; agradar.abelit, -da :agradiu, -iva ; desgordit, -ida.Aquela maire a un nenon plan abelit. abelitrir (v. tr.) :far venir belitre,-a ; far venir pauruc,-uga. abelitrir (s’) : venir belitre, -a (pauruc, -uga).abelitrit,-ida :vengut belitre (pauruc); venguda belitra (pauruga)abeluc :vivacitat ; amor del trabalh ; adreça.Un òme plen d’abeluc. abelugar (v. tr.) :amodar al trabalh ; escarrabilhar. abelugar (s’) : s’amodar al trabalh ; s’escarrabilhar. |