|
abat :eclesiastic en general ; prèire sens parròquia.Abat :capmèstre d’un monastèri d’òmes.Lo Paire Abat del monastèri. abat de molin :lo mèstre vailet d’un molin d’òli.abatalhar (v. tr.) :atacar ; desrocar ; acanar de noses.Abatalhèron lo canhàs a còps de ròcs. abatalhat, -ada :t. a. çaisús.abatatge :accion o resulta d’abatre.Abatatge d’un arbre. Abatatge d’un buòu. abateire, -a :persona qu’abat q.q. o quicòm.Abateire d’arbres. Abateira de galinas. abatelar (s’) :montar en batèu.abatement :demolicion ; rebais (diminucion del prètz) ;languison / languina / malandra. Decidiguèron l’abatement dels ostals vièlhs. Me faguèt un abatement pro consequent. Es dins un estat d’abatement vengut cronic. abatent :mena de contravent que se pòt levar o baissar.Un abatent para del solelh coma de la pluèja. abatre (v. tr.) :copar ; desquilhar ; demolir ; tuar ; abenar ; descoratjar ; derivar (t. tecn de mar.)Lo boscatièr ven d’abatre un garric. D’un còp de bòla totas las quilhas las ai abatudas. Lo ventàs de la nuèch passada abatèt l’ostal vièlh. La pluèja abatèt lo ventàs. Lo boquièr abat los buòus d’un còp de malh. La fèbre l’a complètament abatuda. Es fòrt abatut, que ven de pèrdre sa femna. abatre (s’) :tombar subran.Lo paure dròlle s’abatèt d’abocadents. abatut, -uda :t. a. del v. abatre. |