abasaclar (v. tr.) :abatre ; afrabar ; arroïnar.abasaniment :accion dèsser o de venir maurèl.abasanir (v. tr.) :far venir maurèl (negrós, -osa de pèl)abasanir (s) :venir maurèl.abasanit, -ida :vengut maurèl, venguda maurèla.Abasanit pel grand solelh. abasar (v. tr.) :demolir ; desquilhar ; terrassar ; comolar. abasar (s) : se demolir ; davalar cap al sud o duna nautor. Cada jorn un pauc mai sabasa lostal vièlh.abasimar (v. tr.) :abismar ; terrassar ; englotir dins las aigas.abasimar (s) :disparéisser dins las aigas.« abasoirar » :v. abausonar.abasta ! :pro ! Aquò sufís ! I na pro !abastament :sufisença. (R. II, 193)abastar (v. intr.) :sufire ; abondar ; virar plan o mal ; ajar.Aquò abastarà, vòli pas res pus. Es pro grand per abastar la topina sus la laissa nauta. abastar (v. tr.) :provesir.abastar (s) :se contentar ; se pausar (volada daucèls)Tota la tropelada daucèls sabastèt sul milh. abastardiment :accion o resulta de sabastardir.abastardir (s) :pèrdre las qualitats de sa raça / sabordir.Nòstra polida lenga la laissem pas sabastardir. abastardit, -ida :abordit, -ida.abastat (adv.) :pro / sufisentament.abastat, -ada :provesit, -ida. |